Startpagina » Cultuur » Londen 2012 Olympische Spelen Hidden Technology You Probably Do not Know

    Londen 2012 Olympische Spelen Hidden Technology You Probably Do not Know

    Nee, dit gaat niet over de technologie achter je om de livestream van gebeurtenissen vanuit het comfort van je laptop te bekijken zonder een cent te betalen. Het gaat ook niet om de apps die betrokken zijn bij het verkrijgen van de nieuwste medailletellingen, gebroken records of controversiële oproepen. Dit bericht gaat over de technologie die wordt gebruikt in de Olympische spelen zelf, degenen die helpen om je het beste zicht te geven op elke duik, springen en vallen, en helpen technische details en resultaten onder controle te houden.

    De Olympische Spelen gaan misschien over de geest van competitie, maar met een beetje hulp van wetenschap en technologie kan dit ervoor zorgen dat de spellen uitsluitend over de prestaties van de atleet gaan. Van tijdwaarneming tot cameratechnologieën, fotocellen tot geweldige 3D-herhalingen, deze post zal enkele van de coolste technologie onthullen die helpt om de Olympische Spelen soepel te laten verlopen, en jij aan de rand van je stoel.

    Tijd is van de essentie

    Ooit afgevraagd hoe ze erachter komen wie wint in zwemmen races? Het is niet alsof je een fotofinish kunt maken, en omdat water spettert, maakt dat het nog moeilijker. Maar niet wanneer het elektronische tijdwaarnemermerk Omega er iets mee te maken heeft. De Zwitserse uurwerkmaker draagt ​​enorme verantwoordelijkheden bij het bepalen wie de gouden medaille mee naar huis neemt in megasportevenementen zoals de Olympische Spelen. En ze doen dit met veel technologie, waaronder 'contactblokken'.

    Vier vingers en 6,6 kilo

    Wanneer je ziet dat zwemmers in de laatste ronde eindigen, wordt het allemaal een waas en kijken toeschouwers daar en thuis naar het scorebord om uit te vinden wie er gewonnen heeft. De beste tijden van elke zwemmer worden geregistreerd door de contactpads zodra er 6,6 pond geconcentreerde druk op de pad is uitgeoefend.

    Deze technologie is zo gevoelig dat de pads een tijdsverschil van één honderdste (0,01) seconde konden registreren, wat de Amerikaanse zwemmer Michael Phelps het goud (en een olympisch record van 50,58 seconden) gaf tijdens de 100 meter vlinder evenement in de Olympische Spelen 2008 in Beijing.

    (Bron afbeelding: Foto van het jaar Internationaal)

    Van begin tot eind

    Bij hardloopwedstrijden wordt zelfs het startpistool en de finishlijn elektronisch getimed. Nadat het startpistool is neergeschoten om de race te starten, wordt ook een timingconsole geactiveerd, voornamelijk om valse starts te detecteren. Een valse start wordt bepaald wanneer de renner begint met minder dan een tiende van een seconde, de tijd die een mens nodig heeft om te reageren op het startpistool.

    (Afbeeldingsbron: Omega)

    Aan het andere einde van de race, wanneer de lopers de eindstreep bereiken, passeren ze een laserstraal die over de baan snijdt. Deze straal wordt ontvangen door een lichtsensor aan de andere kant van de baan. Wanneer een hardloper deze balk blokkeert, wordt de tijd geregistreerd en omdat er twee fotocellen op verschillende hoogtes zijn geplaatst om dit te meten, zorgt dit ervoor dat de romp van de hardloper (en niet een arm) als eerste de finishlijn passeerde.

    Foto-eindcamera's vervolledigen de rigoureuze maatregelen die worden genomen om te bepalen wie de race wint, en geven rechters en toeschouwers een onderzoek naar hoe technologie het concurrentievermogen van atleten in sport kan laten zien. Met 2000 frames per seconde, kan er geen vraag zijn wie welke medailles mee naar huis neemt.

    Smile, je bent op DiveCam!

    Maar hoe zit het met die camera bij duikevenementen, degene die de duikers volgt als ze hun salto maken en naar binnen komen via de oppervlakte van het water? Het is eigenlijk een uitvinding genaamd de DiveCam en het is niet zo high-tech als je zou willen geloven. Het werkt met twee dingen: een katrolsysteem en geloof het of niet, zwaartekracht.

    (Afbeeldingsbron: The Wall Street Journal - Sports)

    De man die verantwoordelijk is voor de DiveCam, Garrett Brown, is ook de maker van SteadyCam - een mechanische arm die camera's een soepele bewegende vlucht geeft - en SkyCam - de camera die je het bovenaanzicht geeft van voetballers terwijl ze het veld besturen.

    Het contrast

    Met DiveCam wordt de camera in een 50 voet lange buis geplaatst (ja, het is die uit de grond afgevlakte buis aan de kant van de duikplanken) die zich goed onder het wateroppervlak uitstrekt. De cameraman keer de duiker als ze de springplank verlaten en laat de camera vallen wanneer de duiker zijn of haar afdaling maakt.

    Op basis van natuurwetten moeten de duiker en de camera tegelijkertijd vallen, zodat de toeschouwers een perfect zicht op de duik krijgen als dit gebeurt. Een remsysteem zorgt ervoor dat de camera niet breekt door impact en dat het voor de volgende duik weer omhoog wordt getrokken.

    Time-slicing: de coolste instant-replay

    Ook in de mix is ​​het Matrix-effect herhalingen van gymnasten in de lucht. Hoewel ik niet in staat ben geweest om een ​​video van dit effect te vinden die voor iedereen beschikbaar is (tenzij als je in het Verenigd Koninkrijk bent, in welk geval, hier een voorbeeld) maar als je naar het gymnastiekevenement hebt gekeken, zou je deze geweldige 3D-herhalingen gezien, iets dat lijkt op wat je hieronder ziet .

    Hulpverleners helpen

    Met feed van camera's vanuit verschillende hoeken, stop-motion en rotatie-weergave kunnen game-scheidsrechters de videofeeds gebruiken om een ​​totaalbeeld van de actie te krijgen en in sommige gevallen controversiële geschillen ter plaatse af te handelen. Hoewel de technologie al bestaat sinds de Matrix in 1999 op het grote scherm kwam, werd deze tot 2001 niet in de sport gebruikt, om specifiek te zijn in de Super Bowl.

    Het debuut

    Alles was tot de dag van het evenement zelf in de war, maar de 33 strategisch geplaatste camera's die in het systeem werden gebruikt, EyeVision genaamd, gaven de toeschouwers een geheel nieuwe kijk op het sportevenement. Een nadeel hiervan is dat de kosten van de apparatuur behoorlijk kunnen oplopen en hun focusgebied vrij beperkt is. Het voegt echter wel de coolheidsfactor toe aan stuntgevulde sporten zoals gymnastiek en extreme sporten.

    (Afbeeldingsbron: 360 herhalingen)

    De Olympische fakkel

    Vanaf 1964 werd de Olympische vlam in Olympia, Griekenland aangestoken voordat ze het hele gastland van de Spelen werd aangedaan gedurende het jaar en vervolgens gedurende de gehele Spelen in de Olympische Ketel werd verlicht. Gedurende deze lange reis die bekend staat als de fakkeltocht, moet de fakkel altijd blijven branden, dus er wordt veel technologie gebruikt om dit evenement tot een succes te maken.

    (Afbeeldingsbron: Olympic.org)

    Terwijl de fakkel de reis vanuit Griekenland door de lucht, over land en over de zeeën maakt, moet deze zo licht (meestal minder dan 1 kg) zijn ontworpen voor de toortsdrager, maar toch stevig genoeg om zijn eigen brandstoftoevoer en interne verbrandingsmechanismen te kunnen dragen..

    (Bron afbeelding: World of Coca Cola Flickr)

    Voor de Olympische Spelen van 2000 in Sydney werd een combo-mengsel van butaan en propaan de vloeibare brandstof die de voorkeur had omdat het de gewenste gele vlam produceert zonder de bijbehorende rook. Verdere verbeteringen aan de fakkel zorgden voor een ontwerp met dubbele vlam waardoor het zelfs onder water kon worden bewaard toen het het Great Barrier Reef overstak.

    (Afbeeldingsbron: Telegraph)

    Ondanks alle technologische input, gaan de vlammen af ​​en toe uit wanneer de weersomstandigheden minder goed zijn dan de fakkel, maar de fakkel kan worden vervangen door reservetunnels die ook vanuit hetzelfde vuur in Olympia zijn ontstoken. Elke fakkel is verbouwd en symbolisch ontworpen voor elke Olympische Spelen. Klik hier voor een interactieve weergave van de prachtige evolutie van de Olympische fakkel in de afgelopen eeuw.

    Verder lezen:

    Hier zijn enkele andere sport-technologieën die (of binnenkort) golven zullen maken in grote sportevenementen.

    • NFL in discussies over het gebruik van chip-in-ball-technologie
    • Chip Timing - voor gebruik in marathons om de hardlooptijd van hardlopers bij te houden
    • Oscar Pistorius wil gewoon meedoen
    • Top 10 nieuwe sporttechnologieën die de Olympische Spelen voor altijd zullen veranderen