Mis je Touch ID? Ik zeker niet

Met de lancering van de iPhone XS en XR vorig jaar ging Apple all-in op Face ID. En hoewel er mogelijk gebruikers zijn die de vingerafdruksensor missen, ben ik niet een van hen.

De nieuwste reeks nieuwe iPhones die in september 2018 verscheen, was de eerste die Touch ID helemaal niet bevatte. Na een aantal maanden mijn eerste Touch ID-less iPhone te hebben gehad, kan ik niet zeggen dat ik overstuur ben van deze stap van Apple.

Face ID is zo veel handiger

Touch ID is al behoorlijk handig-manier Handiger dan telkens een toegangscode in te voeren, maar Face ID brengt het naar een heel nieuw niveau. Het lijkt op Touch ID, maar je hoeft niet eens je vingerafdruk te scannen.

Beide technieken vereisen nog steeds een beetje actie van uw kant om de telefoon te ontgrendelen en naar het startscherm te gaan, maar met Face ID is dit slechts een veeg omhoog vanaf de onderkant. Terwijl u met Touch ID ervoor zorgt dat u uw vinger op een specifieke locatie op de telefoon plaatst en wacht tot deze ontgrendeld is.

Met andere woorden, u hoeft niet eens echt na te denken over het ontgrendelen van uw telefoon met Face ID. In plaats daarvan gebeurt het gewoon, en dat is het soort gemak dat ik zoek.

Het is nauwkeuriger dan Touch ID Ever Was

Nu ik Face ID al een tijdje gebruik, kan ik zeggen dat het aantal keren dat het mijn gezicht niet herkende veel minder was dan het aantal keren dat Touch ID mijn vingerafdruk niet herkende.

Ik kan me echt niet eens herinneren dat ik op het moment recht naar Face ID keek en het vertelde me dat het me niet herkende - het is dat goed. Aan de andere kant, kan ik me vaak herinneren dat Touch ID kieskeurig zou zijn en helemaal geen vinger herkende.

Misschien waren mijn vingers een beetje nat of zo, maar Touch ID heeft te veel variabelen die goed moeten zijn om perfect te werken, terwijl Face ID werkt met minimale vereisten.

Face ID heeft zijn gebreken, maar het is triviaal

Natuurlijk is Face ID niet perfect. Een van de grootste tekortkomingen is dat je er recht op moet staren om je gezicht te herkennen en je telefoon te ontgrendelen, wat niet zo erg klinkt, maar je begrijpt het meteen als je op een gegeven moment met je telefoon begint te werken. dagelijks.

Een ding dat ik veel doe is om mijn telefoon op mijn bureau te leggen en vervolgens op het scherm te tikken om het wakker te maken om te zien of ik meldingen heb die ik misschien heb gemist. Als ik dat doe, wil ik mijn telefoon ontgrendelen om met die meldingen te communiceren. Als ik echter in mijn stoel leun, kan de Face ID-camera me niet herkennen. Ik moet ofwel mijn telefoon opnemen of naar voren leunen om in het gezichtsveld van de camera te verschijnen.

Dit is vrij triviaal, en het is niet een voldoende reden om Face ID te bashen, aangezien de andere keren dat ik het gebruik volledig de tekorten compenseert.

Het komt neer op

Ik ben zo gewend geraakt aan Face ID dat het ongelooflijk primitief is om terug te gaan naar Touch ID (ik heb nog steeds mijn oude iPhone 6 die ik soms gebruik).

Op dit moment voelt het niet eens als Face ID, en Touch ID zit in dezelfde competitie. Dat wil niet zeggen dat Touch ID verschrikkelijk is, maar het is een van die dingen die je, als je eenmaal Face ID hebt, nooit meer terug wilt.