Hoe u uw Android-telefoon op uw tv kunt aansluiten
In het tijdperk van smartphones houden we alles op onze kleine zakcomputers: foto's, spreadsheets, documenten, video's, muziek en alles daar tussenin. Als je deze inhoud met andere mensen wilt delen, waarom zou je dan rond een klein scherm rondlopen als je die leuke grote tv hebt die daar gewoon zit?
Nu is het idee om een smartphone op een tv aan te sluiten niets nieuws, helemaal niet. Als gevolg hiervan zijn er een aantal verschillende manieren om je Android-telefoon op je tv aan te sluiten, waarvan sommige eenvoudiger zijn dan andere. We hebben hier een basisoverzicht van elke methode, samen met hun voor- en nadelen. Laten we dit ding doen.
Bedrade opties: MHL en Slimport
Mobile High-Definition Link (MHL) was de eerste echte standaard die werd ingevoerd om een Android-apparaat op een televisie aan te sluiten. Het maakt gebruik van de ingebouwde USB-poort van uw telefoon, samen met een specifieke kabel die de weergave-output in wezen converteert naar een TV-leesbaar formaat aan de andere kant. Met andere woorden: het is een USB-naar-HDMI-kabel.
Er zijn twee verschillende soorten MHL-kabels beschikbaar: actief en passief. Actieve kabels zijn het meest voorkomende type. Ze werken met vrijwel elke tv omdat ze de daadwerkelijke conversie uitvoeren, maar hiervoor is een extra voedingsbron vereist (meestal in de vorm van een ingebouwde USB-plug van volledige grootte). Passieve kabels doen zelf geen conversie. In plaats daarvan zijn ze ontworpen voor gebruik met een MHL-ready-tv, iets dat steeds zeldzamer wordt. Passieve kabels vereisen geen aparte stroomvoorziening.
Slimport werkt in grote lijnen hetzelfde. Het grote verschil met Slimport is dat het naast HDMI ook het signaal naar DVI, VGA en DisplayPort kan uitvoeren. Afgezien van de toegevoegde flexibiliteit bij het kiezen van een poorttype, werkt Slimport vrijwel op dezelfde manier als MHL.
Net als actieve MHL-kabels heeft Slimport een "breakout-box" nodig, wat in wezen een manier is om de unit van stroom te voorzien. Dit levert ook een beetje sap op voor het hostapparaat, wat een leuke aangelegenheid is omdat het scherm aan moet blijven terwijl de telefoon is aangesloten (ongeacht de standaard die wordt gebruikt).
Het grootste probleem met deze bekabelde opties is ondersteuning. Wat ooit standaard was in de meeste smartphones, worden zowel MHL als Slimport steeds moeilijker te vinden in beide tv's en smartphones. De laatste twee Google-telefoons (Nexus 6P / 5X en Pixel / XL) missen bijvoorbeeld beide standaard, net als de laatste verschillende Samsung Galaxy-telefoons. Hetzelfde geldt voor tv's, hoewel dit een eenvoudigere hindernis is om te springen dankzij brainstormvakken - zelfs als je tv geen directe ondersteuning heeft of MHL of Slimport, kun je nog steeds een actieve kabel gebruiken om de verbinding te laten werken.
Het probleem ligt echt bij je telefoon. Als u op zoek bent naar een manier om uw smartphone rechtstreeks op uw tv aan te sluiten, moet u een beetje onderzoek doen. Sommige fabrikanten, zoals LG en HTC, hebben nog steeds MHL en / of Slimport in hun telefoons, maar op dit moment wordt het behoorlijk hit en mist.
Bovendien moet je ervoor zorgen dat je de juiste kabel krijgt. Wat bedoeld was als een eenvoudige oplossing is meer een ingewikkelde puinhoop geworden die een niet onbelangrijke hoeveelheid onderzoek vereist om ervoor te zorgen dat A) je telefoon een directe verbinding met een tv ondersteunt en B) je de juiste kabel krijgt.
De waarheid is dat deze bedrade standaards uit de gratie raken door de toegenomen beschikbaarheid van goede draadloze opties.
Draadloze opties: Miracast en Google Cast
Laten we eerlijk zijn: het is 2017 en niemand houdt van kabels of kabels, vooral voor tijdelijke verbindingen. Als je je smartphone op je tv kunt aansluiten zonder zelfs maar van de bank af te komen, waarom zou je dat dan doen? niet willen?
Het goede nieuws is dat er een aantal verschillende soorten verbindingen zijn die dit toestaan: Google Cast en Miracast. Net als MHL en Slimport zijn dit twee middelen voor hetzelfde doel.
Het belangrijkste verschil tussen deze draadloze technologieën en hun bekabelde tegenhangers - afgezien van de draden - is dat in plaats van het volledige scherm van uw telefoon op de tv te spiegelen (wat alles is wat mogelijk is met MHL en Slimport) u kunt kiezen en kiezen wat wordt weergegeven. Je kunt bijvoorbeeld Netflix of YouTube op de tv spelen en je smartphone nog steeds gebruiken voor andere dingen - het wordt in feite een echt dure afstandsbediening.
Het grootste nadeel is latency. Als u van plan bent de games van uw telefoon op het grote scherm te spelen, zal er zeker wat vertraging zijn tussen wat er op de telefoon gebeurt en wat u op de tv ziet. Daarom bevelen we het gebruik van draadloze verbindingen voor gamen niet echt aan. Ga in plaats daarvan bedraad.
Van de twee technologieën is Miracast ouder. Het is door de Wi-Fi Alliance ontwikkeld als een manier om HDMI via wifi te repliceren. Terwijl Miracast aanvankelijk eiste dat de tv ingebouwde Miracast-ondersteuning had, veel dongles zijn nu beschikbaar voor u om toe te voegen aan elke tv. Miracast is ook de standaard die wordt gebruikt in apparaten zoals Amazon's Fire TV en Fire TV Stick, die we ten zeerste aanbevelen als u op zoek bent naar een Miracast-apparaat.
Een casted YouTube-ervaring naar Fire TV. Het grootste probleem met Miracast sluit aan bij Digital Rights Management (DRM). Niet alle Miracast-dongles zijn hetzelfde, dus u kunt wel of niet dingen zoals Netflix of YouTube naar elke tv streamen. Nogmaals, onderzoek is je vriend.
Google Cast, dat oorspronkelijk alleen Chromecast heette, is het gemakkelijkst te gebruiken voor alle standaarden die in dit artikel worden besproken. Het wordt ondersteund door vrijwel alle Android-apparaten, heeft alle benodigde eigenschappen om inhoud met DRM-beveiliging te streamen en werkt meestal gewoon.
Het YouTube-startscherm bij het starten van een Google Cast. De app-ondersteuning voor Android-gebruikers is ook beter dan Miracast-apps zoals Google Photos en Slides zijn bijvoorbeeld Google Cast-ready. Dit maakt het ongelooflijk eenvoudig om niet alleen Netflix-, YouTube-, Hulu- of andere filmservices te kijken, maar ook afbeeldingen, homevideo's en zelfs presentaties te delen wanneer dat nodig is.
Ongeacht welke app of draadloze standaard je gebruikt om te casten, het daadwerkelijke castingproces is supereenvoudig: tik op de Cast-knop in de bovenhoek van een ondersteunde app. Ik gebruik YouTube in de onderstaande schermafbeelding, maar het pictogram is altijd hetzelfde.
Selecteer vervolgens uw cast-apparaat.
Zoals u kunt zien, heb ik een paar apparaten die hier worden weergegeven, waaronder een Fire TV, die Miracast gebruikt en niet Google Cast. Zoals ik al zei, vind je steun voor Miracast-ongeluk. Foto's werken bijvoorbeeld alleen met Google Cast. Volledig scherm spiegelen werkt altijd met Google Cast, maar werkt soms alleen met Miracast.
Als het eropaan komt, is het moeilijk om Google Cast niet aan te raden als de eenvoudigste en meest effectieve manier om je Android-telefoon met je tv te verbinden. U kunt al vanaf $ 35 een Chromecast aanschaffen en kunt de eenvoudigste en meest veelzijdige verbindingsoptie gebruiken om op te starten.
