Hoe maak je goede foto's van de sterrenhemel

De nachtelijke hemel is adembenemend. Als je ergens redelijk donker naar toe gaat en je ogen laat bijstellen, kun je omhoog kijken en duizenden speldenprikken van licht zien, elk een ster of een sterrenstelsel dat miljoenen jaren oud is. Ik vind het volledig vernederend.

De nachtelijke hemel is ook een geweldig onderwerp voor fotografie. Met lange sluitertijden kan je camera veel meer licht vastleggen dan je ogen, waardoor je een nog beter beeld hebt. Zo maak je een goede foto van een sterrenhemel.

Wat maakt een goede nachtelijke hemelfoto

De beste foto's van de nachtelijke hemel tonen duizenden kleine sterren. Ze geven je het gevoel alsof je omhoog kijkt naar een oneindig universum.

Ze zijn ook geaard. Een afbeelding die alleen uit sterren bestaat, lijkt in het beste geval op een van de wetenschappelijke foto's van NASA of op een door een computer gegenereerde weergave.

In plaats daarvan hebben geweldige foto's van de nachtelijke hemel normaal gesproken een landschap als context. De uitgestrektheid van de sterren staat in contrast met iets dat veel dichter bij huis ligt.

Het technische spul

Hoewel je vrijwel overal een foto van de nachtelijke hemel kunt maken, moet je ergens donker zijn om de beste resultaten te krijgen. Een stad op 30 km afstand gooit genoeg lichtvervuiling af om je afbeeldingen te beïnvloeden. Professionele astrofotografen hebben de neiging om ver de woestijn in te gaan of hoog in de bergen om hun foto's te maken. De beste manier om donkere luchten te vinden is met iets als de lichtvervuilingskaarten van Dark Site Finder. Je kunt in het screenshot hieronder zien dat het grootste deel van de oostelijke helft van de VS behoorlijk slecht is voor bijna fotografie, maar het Westen en Midwesten hebben genoeg opties.

Als je ergens niet echt donker kunt worden, kun je het beste de donkerste horizon fotograferen. Ik woon in een vrij licht vervuild gebied, maar omdat het aan de kust is, kan ik een paar goede nachtfoto's nemen, zoals die hieronder, die de aurora borealis laat zien, zolang ik mijn camera naar de zee richt.

Voor nachthemelfotografie balanceer je een aantal dingen: je wilt zoveel mogelijk licht laten in je camera zonder dat de beeldkwaliteit lijdt vanwege de bewegende sterren of het lawaai. Dit betekent dat u uw diafragma op de breedst mogelijke waarde wilt instellen en dat uw ISO de hoogste waarde heeft die u schone opnamen oplevert. Voor de meeste camera's is dit ongeveer 1600. Voor professionele camera's kun je 3200 of 6400 pushen, terwijl oudere camera's waarschijnlijk naar 800 moeten gaan.

De sluitertijd is iets complexer voor astrofotografie en deze is gekoppeld aan de brandpuntsafstand die u gebruikt. Omdat de sterren in de lucht bewegen, als je de sluiter te lang open laat, smeren ze, en in plaats van scherpe speldenprikken van licht, zul je rare vervagen hebben zoals je kunt zien in de afbeelding hieronder.

De 500-regel dient als richtlijn voor de maximale sluitertijd die u kunt gebruiken bij een bepaalde brandpuntsafstand. Splits 500 eenvoudig door de brandpuntsafstand van de lens en u krijgt het antwoord in seconden. Als u bijvoorbeeld een foto maakt met een 20 mm-lens, is de maximale sluitertijd die u kunt gebruiken zonder stersporen 25 seconden.

Een paar kanttekeningen bij de regel van 500. Ten eerste, als u een crop sensor-camera gebruikt, moet u de volledige frame-equivalente brandpuntsafstand gebruiken voor de berekening, met andere woorden, de brandpuntsafstand met 1,5 vermenigvuldigen voordat u deze in 500 deelt. De 500-regel werkt ook niet ook met camera's met een superhoge resolutie. Als u een camera met een sensor met een hoge resolutie gebruikt, moet u de brandpuntsafstand verdelen in 300 of zo om een ​​realistischer aantal te krijgen.

Een beetje eenvoudige algebra (of vallen en opstaan) maakt het dan duidelijk dat hoe korter de brandpuntsafstand, hoe langer de sluitertijd kan zijn voordat je sterpaden ziet. Met 17 mm kun je ontsnappen met belichtingen van 30 seconden, terwijl je ze na 50 seconden ziet na 10 seconden. Er is ook een andere reden om naar groothoeklenzen te leunen: u krijgt betere landschapsfoto's, wat betekent dat u gemakkelijker meer interessante voorgronden in uw sterfoto's kunt krijgen.

Omdat we het hebben over sluitertijden gemeten in de tientallen seconden, spreekt het voor zich dat een stabiel statief een essentieel onderdeel is van de kit. U kunt geen sterfoto's maken met uw camera in handen! Evenzo, omdat camerabewegingen een probleem kunnen zijn, moet u een afstandstrigger of de afteltimer van twee seconden op uw camera gebruiken.

Autofocus werkt niet echt 's nachts, dus het is het beste om handmatig scherp te stellen. Als uw camera een liveweergavemodus heeft, gebruikt u deze om in te zoomen op de sterren en stelt u uw lens handmatig scherp tot het gaat om speldenprikken.

Astrofotografie is een keer dat het fotograferen van RAW essentieel is. U hebt zoveel mogelijk informatie in uw afbeeldingen nodig.

Sterrenfotografie, zoals je kunt zien, is behoorlijk technisch, maar dat betekent niet dat het moeilijk is. Ga gewoon naar buiten, volg de instructies hierboven zo dicht als je kunt en kijk wat je krijgt. Verwacht geen eerste keer verbluffende resultaten, wees alleen bereid om van je fouten te leren.

Andere tips en trucs

Een van de grote 'geheimen' van astrofotografie is de nabewerking. Ga met Lightroom, Photoshop of de door u gekozen beeldeditor naar binnen en gebruik de hulpmiddelen om zaken als schaduwdetails, hoogtedetail, contrast en belichting te vergroten. Je moet ook de kleuren verfijnen door de verzadiging te verhogen en rond te spelen met de witbalans. Tweak dingen totdat ze er goed uitzien.

Dit is de vorige van een van mijn foto's.

En het vervolg.

Zoals je ziet, brengt een beetje post-processing het echt samen.

Hier zijn enkele andere tips om in gedachten te houden:

• De maan is echt helder aan de hemel. Als je gewoon foto's van de sterren wilt maken, probeer dan uit te gaan op nachten zonder maan. Anders interfereert het alleen met uw opnamen.
• Zelfs nadat de zon ondergaat, heeft zijn licht nog steeds invloed op de nachtelijke hemel. Wacht tot na het einde van de astronomische schemering, en dat is wanneer de zon onder de horizon ver genoeg ondergedompeld is, zodat zijn lichtstralen de atmosfeer op uw locatie niet bereiken. U kunt de verschillende schemeringstijden vinden op TimeAndDate.com.
• Het zou duidelijk moeten zijn, maar de beste tijd om foto's van de nachtelijke hemel te maken is op een heldere nacht. Als er veel bewolking is, zie je niets.
• Als u een foto van een specifieke constellatie wilt maken, gebruikt u een app om u te helpen deze te vinden. Ik hou van Sky Guide op iOS en Sky Map lijkt een geweldige Android-optie te zijn.
• Neem een ​​koplamp mee wanneer u sterfoto's gaat maken. Ze zijn veel gemakkelijker om mee te werken dan de zaklantaarn van je telefoon.

Ik hou ervan om 's nachts foto's te maken. Het is echt vredig en omdat je onderwerp nergens heen gaat, kun je je tijd nemen.