Is de Rule of Thirds echt een regel voor fotografie?
De 'rule of thirds' is een concept dat je in veel boeken en handleidingen van Intro to Photography vindt. Het idee is dat je je een raster voorstelt dat je compositie in drie delen verdeelt, zowel verticaal als horizontaal, zoals dit. (Hoewel sommige camera's nu een raster voor je leggen).
Vermoedelijk is een sterke compositie een compositie waarbij de belangrijke elementen zo dicht mogelijk bij de kruising van de derden, of de derde lijnen, zitten omdat de ogen van een kijker van nature zijn getekend. Hier is die foto zonder de lijnen.
Ja, het is een redelijk goede foto. De skiër en de hoofdbergpiek bevinden zich beide op de eerste verticale derde lijn, elk zittend op een kruispunt met de tweede horizontale derde lijn. De tweede bergtop ligt mooi op de tweede verticale derde lijn dicht bij een kruispunt. Dus, is het een goede foto omdat hij zo goed past bij de regel van derden? Laten wij het uitzoeken.
De problemen met de regel van derden
Oké, het antwoord is nee. De regel van derden is eigenlijk een vrij zwakke richtlijn voor de samenstelling. Het doet meer om te voorkomen dat je slechte fouten maakt dan om je te begeleiden in het maken van sterke composities.
Er is veel meer te goede compositie dan alleen de belangrijkste delen van je afbeelding op willekeurige plaatsen op een raster te plaatsen. Zaken als contrast, kleur, leidende lijnen en gezichten van mensen - en vooral hun ogen - allemaal direct waar iemand zal kijken.
Een ander groot probleem is dat je een derde raster bijna over elk beeld kunt slaan en belangrijke onderdelen kunt vinden die onder een van de derde regels zitten. Vind deze afbeelding leuk.
En deze afbeelding.
Zou je kunnen zeggen dat de regel van derde raster hen past? Natuurlijk, maar de afbeeldingen kunnen ook op een tiental andere manieren worden bijgesneden, en je zou nog steeds kunnen stellen dat de regel van de derde past. Zoals ik boven in deze sectie heb gezegd, stopt de regel van derden je om enkele grote fouten te maken in plaats van goede, dus laten we eens kijken naar die fouten.
Wat de regel van derden doet
Het beste dat de regel van derden doet, is dat je stopt met het plaatsen van je onderwerp te dicht bij de rand van het frame of, erger nog, afgesneden door de rand van het frame zoals deze vreselijke compositie hieronder.
Het voorkomt ook dat u uw onderwerp te centraal plaatst zonder goede redenen. Centrale composities kunnen prima werken als je weet wat je doet, maar vaak een beetje saai en vlak bent.
Zoals je kunt zien, is de regel van samenstelling van derden veel sterker.
Als je begint, is de regel van derden een handige richtlijn, maar je moet je er niet blindelings aan houden. Laten we een betere aanpak bekijken.
Een betere benadering van compositie
Compositie is een ongelooflijk complex onderwerp. Er zijn veel subtiele dingen die je ogen kunnen sturen. Voor een echte masterclass hoef je niet verder te zoeken dan de grote schilders zoals DaVinci, Van Gogh en Picasso: ze gebruikten zeker niet alleen de regel van derden. Dit artikel kan nergens dichtbij komen, maar laten we eens kijken naar mijn oorspronkelijke compositie voor de skiërfoto.
Zoals gewoonlijk past de regel van derden er een beetje bij, maar dat maakt het niet tot een sterke compositie.
Er gebeuren hier drie dingen die je ogen direct naar de skiër trekken, Will: de leidende lijnen, het onderwerp-achtergrondcontrast en de kleur. Het is ook een goed uitgebalanceerd beeld waarbij de voorgrond, de bergen en de lucht ongeveer dezelfde hoeveelheid ruimte krijgen.
Hier zijn alle belangrijke regels in de afbeelding.
Zoals je kunt zien, leiden ze je ogen rechtstreeks naar de focus van het beeld: Will en de hoofdberg achter hem.
Onze ogen worden aangetrokken door contrastgebieden en heldere, verzadigde kleuren. Will zit op het kruispunt tussen de heldere voorgrond en de donkere bergen en lucht. Hij is ook het enige oranje ding in een andere wijze zwart-wit blauwe scène. Het is onmogelijk om ergens anders te kijken dan naar hem.
Sommige van deze factoren zijn ook aanwezig in de afbeelding die is bijgesneden tot de regel van derden, maar wat deze afbeelding zoveel beter maakt, is de sterke diagonaal en de extra ruimte voor Will.
Die primaire diagonaal voegt een enorme hoeveelheid toe aan de afbeelding. Niet alleen leidt hij je ogen recht naar Will maar hij verdeelt netjes de voorgrond en de achtergrond en geeft je een idee van hoe steil de helling was. De ruimte voor Will draagt bij aan het gevoel van snelheid: hij gaat naar de lege ruimte. Het maakt hem ook kleiner in het frame, dus benadrukt het gevoel van buiten zijn in de bergen waar ik voor ging. Hoewel de regel van schot van derden niet slecht is, maken deze dingen als deze een geweldige foto.
Verder gaan met je composities
Hopelijk heeft dit artikel je laten zien hoeveel meer er is aan compositie dan alleen maar een denkbeeldig raster van derden te tekenen. We hebben al gekeken naar het vullen van het frame en het gebruik van beperkte kleurenpaletten hier op How-To Geek. Je kunt ook met een aantal van de bovenstaande technieken spelen en zien hoe ze werken met je afbeeldingen. Mijn favoriete compositiebron is Canon of Design; veel van hun spullen worden betaald, maar er zijn nog steeds enkele geweldige gratis artikelen.
