Smartphone-specificaties maken niet meer uit Het is nu een softwaregame

Hoe belangrijk zijn de specificaties onder de kap van je smartphone eigenlijk? Dat lijkt misschien een domme vraag, maar eerlijk gezegd: zijn specificaties die de waarde van telefoons bepalen?

Hardwarespecificaties, zoals CPU-snelheid, hoeveelheid RAM, cameramirror-ups, enzovoort, maken het zeker sommige verschil, ze zijn een overgewaardeerde statistiek om te beoordelen welke telefoon je moet kopen. We zijn al lang verstreken sinds de tijd dat specs de smartphone-game beheersten - het gaat allemaal over ervaring nu.

Once Upon a Time, Specs Mattered ... Meer

Aangezien Apple maar een paar telefoons per jaar produceert, gaat het echt meer om Android dan om wat dan ook tons van Android-telefoons die er zijn, en specificaties waren oorspronkelijk hoe een fabrikant hun toestel onderscheidde van de anderen.

Laten we teruggaan in de tijd - terug naar toen Android voor het eerst populariteit begon te winnen. Ik stel dit keer vrijwel gelijk aan toen de originele Motorola Droid op Verizon werd uitgebracht. De iPhone was nog steeds exclusief voor AT & T, dus de Droid (en de minder krachtige Droid Eris) waren de all-in weddenschappen van Verizon op Android.

Oh ja, ik heb nog steeds deze slechte jongen in een la.

Dit is echt waar de "specs oorlogen" begonnen: Android was zo slecht geoptimaliseerd in de kinderschoenen dat de enige manier om het niet te laten zuigen was door er meer hardware naartoe te gooien. Elke nieuwe telefoon na de Droid had een iets hogere kloksnelheid, of iets meer RAM, dan de vorige. De 1GHz-processors in telefoons zoals de HTC Droid Incredible en Google's Nexus One effenden de hik en vertragen de sub-1GHz-processors die eraan voorafgingen. Deze CPU- en RAM-specificaties begonnen geadverteerde functies van Android-handsets te worden, en ze werden belangrijk tot het punt waarop zelfs 'gemiddelde' consumenten hun aandacht begonnen te trekken.

Tegelijkertijd, om meer uit hun telefoons te halen, nam de geekiest menigte het heft in eigen handen: dingen zoals aangepaste ROM's en overklokken werden niet uit verlangen geboren, maar uit noodzaak (of misschien een gezonde mix van beide). ). Dit was geen oplossing - en het was ook niet iets dat "normale" gebruikers wilden doen - het was een pleister die hielp met het grotere probleem: Android was traag en met fouten.

Op dat moment leek betere hardware een haalbare oplossing voor het probleem. Grotere aantallen betekent snellere verwerking, wat betere prestaties betekent. Het is op papier tenminste logisch. Dus een paar jaar lang was dit type voortdurende hardware spec bumps de kruk waar elke fabrikant op leunde. En het duurde niet lang voordat schermen en camera's ook een focus werden.

Snel vooruit naar vandaag, en we zitten vast in dezelfde sleur: fabrikanten vertellen nerdige hardware-specificaties telkens wanneer ze een nieuwe telefoon tevoorschijn halen, alsof dit de telefoon beter maakt dan de concurrentie. Maar we leven niet meer in die wereld.

Kloksnelheid is niet niets anders dan een getal

Weet jij wat voor processor je huidige telefoon heeft? Zo ja, weet u wat de kloksnelheid is? Hoe belangrijk zijn deze cijfers voor jou?

We hebben in feite een punt bereikt van een afnemend rendement op de meeste specificaties. Kun je echt een verschil zien tussen 270 PPI en 440 PPI op je telefoon? Hoe zit het met een 13 MP camera versus een 22 MP camera? Er zijn hier zoveel variabelen die verder gaan dan de cijfers: met schermen is display-technologie aantoonbaar belangrijker dan het aantal pixels. Als het gaat om camera's, maakt de gebruikte sensor meer uit dan hoeveel megapixels hij kan vastleggen. Met processoren, op hoeveel kernen hebben we het? Hoe zit het met de CPU-architectuur? De lijst gaat maar door.

Hier is het ding: moderne versies van Android zijn ontworpen om uitstekend te werken op moderne hardware. Periode. Een soepele, bruikbare ervaring is wat u krijgt, ongeacht de specificaties. En ik heb het hier niet alleen over vlaggenschiphardware, ook moderne budgettelefoons hebben een lange weg afgelegd.

In zijn huidige vorm is die kleine supercomputer in je zak een ultramoderne machine. Het is ontworpen om snel te zijn en taken uit te voeren, van het spelen van games tot het verzenden van berichten en zelfs het doen van werk, het maken van fantastische foto's en alles daartussenin. Als zodanig is het definiëren van wat een smartphone groot maakt lang niet zo meetbaar als het ooit was.

Sommige mensen zullen je benchmarks voor hun telefoon laten zien, alsof ze willen zeggen "kijk hoeveel sneller deze is!" Maar die vertellen slechts de helft van het verhaal (als dat veel is). Hoe die telefoon voelt als jij gebruik het is het belangrijkste: wat je leuk vindt aan de software, hoe snel de camera reageert, de functies waar je van houdt, de dingen die simpelweg niet gekwantificeerd kunnen worden. Omdat de meeste verschillen tussen telefoons tegenwoordig subjectief zijn.

En zo voel ik me nu over hardware-specificaties: ze zijn in feite de tastbare versie van een benchmark in de echte wereld. Ze zijn van belang, en ze helpen op zijn minst de prestaties enigszins te kwantificeren en verwachtingen te bepalen, maar als het erop aankomt, doen ze dat niet werkelijk een telefoon maken of breken.

De duivel is in de details

Dus wat maakt de ene telefoon beter dan de andere? Tegenwoordig wordt je telefoon bijna gedefinieerd door zijn software, zowel qua functie als functie. Hardware heeft een stap terug gedaan naar hoe goed de software is geoptimaliseerd - bijna een paradox van het bescheiden begin van Android. Het begon met een slechte optimalisatie en gericht op hardware, waarbij het nu gaat om wat Google (en andere fabrikanten) kunnen doen om die hardware verder te laten gaan.

Daarvoor moeten we Google een compliment geven: het Android-team heeft geweldige dingen gedaan om het besturingssysteem te maken zo veel soepeler in de afgelopen paar jaar. En dat geldt ongeacht hardware - Android doet fantastisch werk met het 'schalen' van de werklast op basis van de bronnen waarover het beschikt, zodat het zelfs op hardware van het lagere niveau vloeiend kan werken. Het is brilliant.

Dat gezegd hebbende, zoals elke fabrikant-Samsung, LG, en dergelijke-toevoegen in hun eigen functies en apps, raad eens wat ze moeten doen? Optimaliseer ze. Ze moeten ervoor zorgen dat alles samenwerkt met de rest van het besturingssysteem; met andere woorden, de toevoegingen die ze toevoegen, moeten goed werken met de optimalisaties die Google heeft gemaakt. Anders krijgen dingen als de prestaties en de levensduur van de batterij een akelige hit en dat wil niemand.

Dus alle fabrikanten zijn niet gelijk geschapen. Ze kunnen allemaal Android gebruiken, maar zodra ze hun eigen dingen beginnen toe te voegen, zijn de dingen voorbestemd om te veranderen - soms ten goede of ten kwade. Dat is wat het verschil maakt tussen elke telefoon.

En het gaat ook veel verder dan eenvoudige software-optimalisaties. Elke fabrikant moet beslissen hoe hij zijn apparaten uniek maakt in een zee van keuzes, zowel in software als hardware Kenmerken. Wat maakt een Samsung-telefoon anders dan een LG? Hoe zit het met de Pixel van Google? Wat de ene telefoon onderscheidt van de rest, is waar de waarde echt wordt geplaatst.

Waterdicht maken kan bijvoorbeeld een belangrijke functie voor u zijn, in welk geval Samsung waarschijnlijk een koploper is voor uw volgende telefoon. Hetzelfde geldt voor draadloos opladen, wat door velen wordt gewaardeerd. Als u een telefoon wilt die tijdig wordt bijgewerkt, is er niets beter dan de Pixel van Google. Vingerafdrukscanners zijn beschikbaar op vrijwel altijd moderne high-end Android-telefoons, maar u weet wat niet? Waar de scanner geplaatst moet worden - sommige fabrikanten plaatsen het op de achterkant, terwijl andere het onder het scherm laten vallen, à la Apple.

Ik zou kunnen doorgaan: USB Type-C, levensduur van de batterij, turbo opladen, gebundelde software, tap-to-pay-toepassingen ... dit zijn de details die er toe doen. Dit is wat de ene telefoon onderscheidt van de andere - het is niet hoe snel de kloksnelheid van de processor is of wat voor soort RAM het heeft.

Sterker nog, ik zou zelfs beweren dat de meeste budgettelefoons 80 procent van het rendement van een premium handset bieden als het gaat om basisprestaties en -ervaring, maar dan voor de helft van de kosten (of minder!). Er is hier slechts een stigma aan verbonden: Qualcomm-processors versus MediaTek-processors bijvoorbeeld. De laatste is gekomen lange weg in de afgelopen paar jaar, maar het heeft nog steeds een slechte reputatie online om verschillende redenen. Maar het zijn solide processors voor een kwart van de kosten.

Het is een modeshow op dit punt. Een wedstrijd om te zien wie de grootste naam onder de motorkap heeft, ongeacht of de meer betaalbare optie net zo goed is. En het is tijd om daar een einde aan te maken.

Het hebben van goede hardware onder de motorkap van je smartphone is belangrijk - niemand zou anders proberen te redeneren. Maar het specificatieblad definieert niet langer wat dat schitterende stukje hardware in je zak kan. Het is tijd om te accepteren dat alleen omdat een telefoon $ 99 is, het niet automatisch slecht maakt, net als een telefoon van $ 700 niet automatisch goed is.