Startpagina » hoe » The Best Shooter Games (For People Who Suck At Shooters)

    The Best Shooter Games (For People Who Suck At Shooters)

    Schietspellen domineren het medium, wat ontmoedigend kan zijn als je er niet echt goed in bent. Gelukkig voor jou hebben we een aantal geweldige FPS-spellen gevonden die fantastisch zijn om te spelen, ongeacht je vaardigheidsniveau.

    Als je net begint, wil je jezelf misschien niet online onderwerpen aan een heleboel zeer ervaren spelers, dus het is altijd de moeite waard om eerst in een campagne voor één speler te trainen. We hebben een lijst met geweldige games voor één speler om mee te beginnen, maar als je op zoek bent naar multiplayer, scrol je naar de volgende sectie.

    Single Player-spellen

    Schietspelers voor één speler kunnen ontzettend veel plezier hebben, maar ze zijn duidelijk meer afhankelijk van goede verhalen dan hun tegenhangers met meerdere spelers. De singleplayer-ervaring is ook een veel vriendelijkere manier om te wennen aan het shooter-genre, omdat je niet de extra druk hebt om te proberen het goed te doen met andere mensen in de mix.

    Portal en portal 2

    Deze lijst zou onvolledig zijn zonder de Portal-serie te noemen, dus laten we hem meteen uit de weg ruimen. De oorspronkelijke Portal is gebouwd op dezelfde game-engine als zijn Half-Life tijdgenoten, maar het is een heel andere ervaring. Er zijn geen vijanden om te doden, geen grootse landschappen om te verkennen. Het is gewoon een reeks puzzelruimten, gespeeld in first-person shooter-stijl, die een "portaalgeweer" gebruiken om de speler en puzzelelementen rond te verplaatsen.

    Het klinkt eenvoudig. En de mechanica ervan zijn. Maar Portal biedt een masterclass in game-design, het mixen van een paar duivelse puzzels met bevredigende fysica en een verrassend boeiend verhaal over een experimentele AI die gek is geworden.

    Portal toont ook enkele van de beste vlijmscherpe humor in elk videogame. Portal was een instant-klassieker en dat is nog steeds zo. Het vervolg, Portal 2, was een van de meest verwachte games aller tijden. In alle opzichten was het groter, het achtergrondverhaal van Aperture Science verder uitwerkend, een paar nieuwe karakters toegevoegd en de speler nieuwe tools gegeven om door de nieuwe puzzels te komen. Het zou de moeite waard zijn voor de single-player campagne alleen, maar er is ook een volledige afzonderlijke coöpcampagne voor jou en een vriend om door te werken.

    Kruist u niet snel voor een Portal 3. Valve doet niet echt het hele spelletje "spellen maken" meer.

    System Shock and BioShock Series

    System Shock 2 is een onmiskenbare klassieker, niet alleen voor shooters, maar ook voor videogames in het algemeen, vanwege het boeiende verhaal en de manier waarop het je in staat stelt een personage uit te bouwen met vaardigheden in bijna elke sciencefiction-specialiteit. Natuurlijk kun je je een weg banen door het cyberpunk / horrorverhaal, maar je kunt ook je hackvaardigheden of paranormale krachten oppoetsen om vijanden op minder conventionele manieren uit te schakelen.

    BioShock was de spirituele opvolger van System Shock en ruilde de sci-fi setting in voor alternatieve geschiedenis in een Art Deco Atlantis. Nogmaals, je kunt je een weg door het uitstekende verhaal schieten, maar je zult jezelf beroven van de gameplay-opties die beschikbaar zijn gemaakt door "plasmiden" (lees: magie) of stealth. Het verhaal is ook behoorlijk fantastisch.

    BioShock 2 kan het beste worden overgeslagen - het was een teleurstellend vervolg, ontwikkeld door een apart team. Maar BioShock Infinite, een prequel naar het origineel dat zich afspeelt in een zwevende stad van religieuze fanatici, wordt algemeen beschouwd als een van de beste games van de afgelopen tien jaar. De setup van BioShock is uitgebreid met een nieuwe swashbuckling-monteur om door de levels te bewegen en een nuttig AI-personage dat open gaten in tijd en ruimte kan scheuren.

    BioShock Infinite is beschikbaar op een breed scala aan consoles en pc-platforms - zelfs Linux! - en je mist het echt als je het niet probeert.

    Fallout-serie

    De originele Fallout-spellen - Fallout en Fallout 2 - waren top-down RPG's die eind jaren 90 werden uitgebracht. Maar beginnend met Fallout 3 (in 2008) zijn ze first-person shooters geworden. Nou, technisch gezien: met het interessante VATS-systeem kun je de tijd pauzeren en zorgvuldig je doelen selecteren, waardoor je een variabele kans hebt om te slaan. Het is een effectieve, soms onelegante, manier om conventionele actieschieten en turn-based combat samen te voegen.

    De Fallout-serie speelt zich af in een alternatieve toekomst van de Verenigde Staten, waar de cultuur na de jaren vijftig bevroor en vervolgens ontplofte toen de wereld werd verwoest door een nucleaire oorlog. Fallout 3, Fallout: New Vegas en Fallout 4 delen allemaal grotendeels dezelfde elementen, hoewel New Vegas door fans als de beste wordt beschouwd.

    Fallout 3 is goed als je ze chronologisch doorneemt (verhaalelementen dragen over van spel naar spel), en de meer recente Fallout 4 bevat een veel comfortabelere gebruikersinterface en een diep crafting-systeem, maar is bekritiseerd omdat je de speler minder hebt gegeven verhalende keuzes.

    Alle drie spellen bieden opties om problemen op te lossen en vooruitgang te boeken in het verhaal dat niet afhankelijk is van gevechten, vooral als je je richt op hacking of charismavaardigheden. Ik zou de Fallout 4 DLC Automatron zeker aanraden als je liever naar het fotograferen gaat: je kunt een bijna onverwoestbare robotmaatje bouwen om alle slechteriken voor je te doden.

    Metal Gear Solid-reeks

    Technisch gezien zijn de Metal Gear Solid-series shooter-games, in de zin dat je personage een pistool heeft en mensen kan neerschieten. Maar de setup voor de serie dateert eigenlijk van first person shooters en het laat zien: in Metal Gear ben je altijd beter in het vermijden van gevechten door langs je vijanden te sluipen of ze onbekwaam uit te schakelen. Dat is waarom ze het een spel "Tactical Spionage Action" noemen.

    De serie werd een klassieke weg terug op de PlayStation met de originele Metal Gear Solid (technisch de derde game in de serie die teruggaat tot de jaren 80), dankzij de onconventionele sluipende, rijke en soms malle personages en een diep verhaal over paramilitary conflicten, nucleaire proliferatie, klonen en gigantische robots. Ja, had ik al gezegd dat er heel veel anime-invloeden in de serie zijn?

    Je hebt misschien meerdere consoles nodig om door alle games te komen (alleen de eerste en laatste games zijn uitgebracht op de pc), maar helemaal van één naar vijf gaan is een rijke ervaring. Het vertellen kan soms waanzinnig worden, maar de stiekeme, creatieve gameplay is altijd bevredigend. Metal Gear Solid 5 is het meest recente spel in de serie en waarschijnlijk de laatste-Metal Gear Survive, en elke andere nieuwe game gemaakt zonder Hideo Kojima-serie, telt niet echt.

    Multiplayer-spellen

    Multiplayer-games zijn de keerzijde van het universum van de shooter. Ze neigen ertoe om diepe verhaallijnen te vermijden ten gunste van puur multiplayerplezier. Je wordt meestal met andere spelers op een kaart geladen en meteen in het plezier gegooid. Je zult ook verschillende speltypen vinden. Death-matches werken als een gevechts-royale, waarbij het jouw doel is om gewoon iedereen te doden. Team death-wedstrijden werken op dezelfde manier, maar je speelt als onderdeel van een team waarvan het de taak is om het andere team te vermoorden.

    Je kunt ook verschillende andere teammodi vinden, afhankelijk van het spel. Sommige bieden de vlagscenario's aan, sommige bieden doelen (zoals het instellen of verspreiden van bommen).

    Overwatch

    Overwatch is op dit moment waanzinnig populair, en niet alleen vanwege het kleurrijke karakterontwerp en frequente inhoudsupdates. Het volgt de trend van het "hero shooter" -genre dat begon met Team Fortress 2 en de rijke diversiteit aan personages van Overwatch is zijn grootste sterkte. En ik bedoel dat zowel in letterlijke als figuurlijke zin.

    Onder de 27 speelbare personages van Overwatch (op het moment van schrijven) zijn items die niet afhankelijk zijn van bliksemreflexen of een perfect doel. De meeste ondersteunende personages kunnen hun teamleden genezen met lock-on of aura-tools. Tanks-personages kunnen hun team beschermen met schilden of schade delen met massieve slagwapens en lock-on-wapens. Defensieve helden kunnen torentjes bouwen om vijanden automatisch te beschadigen en te vertragen. Zware personages met explosieve wapens blinken uit in spatschade en het uitschakelen van vijanden op de kaart.

    Het punt is, ongeacht je speelstijl, vaardigheidsniveau of voorkeur, je kunt waarschijnlijk meer dan één personage vinden in Overwatch dat bij je past. Zelfs spelers die shooter-beginners zijn, kunnen goed presteren in de competitieve modus met de juiste held en wat oefening. Probeer niet te verleidelijk te raken om meer geld uit te geven aan het gokachtige cosmetische buitensysteem van het spel.

    Splatoon en Splatoon 2

    Nintendo heeft altijd gesteund op de kracht van zijn klassieke franchises voor één speler om de verkoop te stimuleren. Dus toen het bedrijf Splatoon onthulde, een online schutter gebaseerd op teams in gesloten arena's, kwam het uit het linker veld. Zelfs met de kindvriendelijke inktviskarakterontwerpen en wapens (spelers schieten "inkt" in plaats van kogels), was het een groot vertrek.

    Maar Splatoon en zijn vervolg, Splatoon 2 (op de Wii U en de Switch-console, respectievelijk) zijn niet je gebruikelijke teamschieter. Het doel is niet om gewoon meer van het vijandelijke team te schieten, maar om het grootste deel van de kaart in de verfinktkleur van je team te bedekken. Door de grond in de inkt van uw team te bedekken, kunnen u en uw teamgenoten snel in "inktvis" -vorm rondlopen. Een breed scala aan wapens, inclusief onconventionele items als een gigantische verfroller en emmer, betekent dat je geen sniping-vaardigheden nodig hebt om de stad (en het andere team) te beschilderen.

    Aan het einde van de ronde is niet degene die de meeste moorden heeft gepleegd, maar het team dat het grootste deel van de kaart bedekt met inkt die wint. De spellen verdragen conventies van het shooter-genre op hun kop en maken incidenteel gebruik van de over het algemeen minder nauwkeurige bedieningselementen die beschikbaar zijn op de console. Als je een Wii U of een Switch hebt, is dit een must-have.

    Planten versus Zombies: Garden Warfare 2

    Je zou Plants Vs. herkennen. Zombies als een top-down tower defense-spel. Dat is het origineel: Garden Warfare is iets heel anders. Het is een online, op teams gebaseerde shooter waarbij tegenovergestelde teams de titulaire planten en zombies in volledige 3D-vechtpartijen beheersen. Multiplayer is beschikbaar in zowel player-versus-player als co-op arena's.

    Het mooie van het instellen van een volledige 3D-shooter in het universum van een 2D tower defense-game is dat het nog steeds veel elementen uit dat genre gebruikt. Strategische plaatsing van je torentjes, barrières en genezende structuren kan net zo belangrijk zijn als het neerschieten van je vijanden, zo niet meer. Met de op teams gebaseerde opstelling en strategische actie, heeft het veel gemeen met Multiplayer Online Battle Arena (MOBA) -games zoals League of Legends, met meer bevredigende over-de-schouder-gevechten. Er is ook een aantal tekens om aan beide zijden te kiezen, waardoor meerdere speelstijlen en vloeiende aanpassingen mogelijk zijn.

    Titanfall en Titanfall 2

    Titanfall komt van Respawn Entertainment, gevormd door de voormalige makers van de Plicht serie. Maar laat je niet voor de gek houden: deze sci-fi multiplayer is een heel nieuw beest. Gameplay wordt opgesplitst tussen pilootmodi, waarbij spelers raketpakketten gebruiken om op de muur te rijden en door niveaus te zoomen, en Titan-modi, waarbij de piloten in enorme mech's van bouwformaat springen om het uit te halen met overmeesterde wapens en grote stalen vuisten.

    Het parkour-bewegingssysteem van Titanfall was baanbrekend toen het uitkwam en de titulaire gigantische robots bijna degradeerde naar een tweede bananen-functie. Maar het is de Attrition-spelmodus die hier vooral opvalt. Met deze hoofdmulti-speler kunnen spelers punten scoren door golven van AI-gecontroleerde bots te nemen, naast andere spelers en hun Titans. Creëer een uitschakeling die zich richt op het automatisch richten van menselijke wapens en spatten van schade aan je Titan, en je zult meestal tegenstanders overschrijden die exclusief op de spelers van het andere team jagen..

    Titanfall 2 breidde het origineel uit met nieuwe wapens en bewegingsmogelijkheden, met name de grijphaak waarmee spelers door de stad kunnen rippen, zoals Spider-Man. Maar het voegde ook een hoognodige single-player campagnemodus toe, die in de eerste game onverklaarbaar ontbrak. De campagne is kort en het verhaal is een beetje droog, maar creatieve en gevarieerde niveaus en de kameraadschap van de hoofdpersoon en zijn snarky robot-pall zijn de moeite waard om te spelen..

    Bron afbeelding: Nintendo, EA, Steam