Wat is witbalans en wat heeft dit voor invloed op uw foto's?

Iedereen met een digitale camera is er ooit geweest: je maakt een foto, je checkt hem later, en de kleur is afgrijselijk - de mensen kijken ziekelijk, witte shirts zien er blauw uit, en de afbeelding ziet er gewoon niet aantrekkelijk uit. Witbalans kan dit verhelpen.

Inzicht in de witbalans van de camera is een hoeksteen van het maken van goede foto's met een digitale camera. Slechte witbalans betekent in het slechtste geval een geruïneerde foto en op zijn best veel tijdverspilling na het verwerken van uw afbeelding in een poging om te herstellen wat u in de camera had kunnen oplossen. Door te begrijpen wat witbalans is en hoe u het op de juiste manier gebruikt, bespaart u uzelf op teleurstellende foto's en onnodig werk om ze te herstellen.

De tutorial van vandaag laat je zien wat witbalans is, hoe je het in de camera kunt aanpassen (en waarom je dat zou willen) en markeer de gevaren van slechte witbalansaanpassing met voorbeeldfoto's.

Wat is precies de witbalans?

Er zijn twee belangrijke dingen die u moet begrijpen om het belang van een juiste witte balans te zien. De eerste is dat licht een zogeheten kleurtemperatuur heeft.

De kleurtemperatuur wordt traditioneel gemeten op de Kelvin-schaal en het licht waaraan we routinematig worden blootgesteld, valt overal van ongeveer 1.000.000 tot 10.000.000. Kaarslicht, gloeilampen en het allereerste zonsopganglicht werpen een zeer warm roodachtig / geel licht en vallen laag op de schaal (ongeveer 1.000-3.000K). De zon op de middag en cameraflitsen werpen een vrij neutraal witachtig licht (ongeveer 4.000-5.000K). Zodra u boven de 5.000K op de kleurtemperatuurschaal komt, neemt het licht een koele toon aan - de meeste tl-lampen die in kantoorgebouwen worden gebruikt en de lampen met hoge intensiteit die over juwelier- en kunstdisplays worden gebruikt, vallen binnen dit bereik. (Als je echt geïnteresseerd bent in de wetenschap van de kleurtemperatuur, kun je hier meer over lezen.)

Wat nu interessant is aan de kleurschaal, is dat we ons ervan bewust zijn (en het verschil kunnen zien tussen de warmte van kaarslicht en de koelte van een operatiekamerlamp in een ziekenhuis), maar we zijn er ook de baas in. Menselijke visie is een wonder van aanpassing, en een van de vele fascinerende kwaliteiten die onze ogen en visuele verwerkingscentra hebben, is het vermogen om constant te corrigeren wat we zien tijdens de vlucht. Een van de effecten van deze correctie in de hersenen is dat we wit onder verschillende omstandigheden nauwkeurig kunnen identificeren. Of iemand nu een wit overhemd draagt ​​in het schrilere licht van een kantoorgebouw, in de stralen van de ondergaande zon staat of bij kaarslicht aan tafel zit, ons brein doet wonderwel zijn werk doen aan de scène voor ons en het witte shirt blijft wit.

Digitale camera's hebben echter niet zo'n automatische magisch kleurcorrectie. De camera moet algoritmen gebruiken om een ​​best-guess-poging uit te voeren om de neutrale tonen in de foto (de witten, grijstinten en zwarttinten) te identificeren en vervolgens de rest van de afbeelding te kalibreren naar de temperatuur van de neutrale kleuren. Dit is, zoals je je kunt voorstellen, geen kleinigheidje van techniek om perfect op te bouwen.

Vooruitgang in technologie en beeldverwerking hebben absoluut het vermogen van moderne digitale camera's verbeterd om goed te detecteren wat de witte / neutrale tonen in een bepaalde scène zouden moeten zijn, maar vaker schiet de camera tekort. Zich baserend op de camera om zichzelf automatisch te kalibreren, werkt het meestal goed genoeg om u in een vals gevoel van veiligheid te lokken, zodat u uw foto's op een avond kunt bekijken en ziet dat de mensen in uw foto's onnatuurlijk roodachtig zijn of het soort blueish vertonen bleekmiddel het best geschikt voor vampieren.

Een goede manier om na te denken over de automatische witbalansfuncties in uw camera is om deze te bekijken als de grammaticacontroletools in moderne tekstverwerkers. Je tekstverwerker doet dat niet werkelijk begrijp de Engelse taal zoals een mens dat zou doen, net als de digitale processor in een camera dat niet doet werkelijk begrijp het licht zoals een mens dat zou doen. Net zoals de grammaticacontrole een goede inschatting maakt: "OK, ik ben er vrij zeker van dat dit een komma-splitsing is ..." en werpt een groene lijn onder de fout, zegt de camera: "OK, ik ben vrij zeker dat deze omstandigheden van de foto zijn X, dus ik ga de kleurtonen aanpassen aan Y. "Je zou het vermogen van de camera moeten benaderen om automatische witbalans en kleurcorrectie uit te voeren met dezelfde instelling als bij de vaak foutieve grammaticacontrole.

Controle krijgen over de witbalans

De meeste digitale camera's, zelfs veel smartphonecamera's, hebben de mogelijkheid om de witbalans handmatig te wijzigen. Op lagere camera's en smartphones kan deze functionaliteit beperkt zijn tot zeer eenvoudige selecties zoals Automatisch, Binnenshuis en Buiten, maar op hogere camera's wordt de functionaliteit over het algemeen uitgebreid met een breed scala van vooraf gekalibreerde lichtomstandigheden, evenals de mogelijkheid om een ​​aangepaste witbalans in te stellen op basis van de huidige lichtomstandigheden.

Voor deze tutorial gebruiken we een redelijk gebruikelijke DSLR voor het middenniveau, de Nikon D3100, maar de tips en trucs zijn van toepassing op elke camera die de witbalansinstellingen kan wijzigen en / of een aangepaste witbalans kan instellen.

Doorgaans kunt u de witbalansinstellingen niet wijzigen wanneer de camera zich in de volledig automatische modus bevindt (omdat het werken met de witbalans het volledige doel van het fotograferen in de volledig automatische modus effectief zou verslaan). Als je thuis met je camera wilt spelen, moet je waarschijnlijk overschakelen naar een van de andere opnamestanden zoals Diafragmaprioriteit, Sluiterprioriteit of Handmatig.

Met de D3100 ingesteld op Diafragmaprioriteit, hebben we toegang tot het Witbalansmenu vanuit het Camera-instellingenmenu:

Hier kunnen we een van de voorgeprogrammeerde witbalansopties selecteren op basis van onze huidige opnameomstandigheden (we fotograferen bijvoorbeeld onder gloeilampjes? Schieten we in de zon? Is het een zonnige dag, maar we zijn in de schaduw van een gebouw?).

We kunnen deze presets ook gebruiken om de effecten van de verkeerd uitgevoerde witbalans na te bootsen. Laten we eerst een referentiefoto maken met de camera op automatische witbalans. We hebben een witte kaart en onze trouwe fotografie-assistent opgesteld. Paaien in de tuin op een verweerde bank, omlijst tegen een achtergrond van groene hostabladeren en een oud hek - met als doel deze regeling om het wit als een echte referentie te laten zien punt en de rest van de foto om te laten zien hoe een verschuivende witbalans de algehele kleurbalans van uw foto's echt kan beïnvloeden.

Hier is de spawn en kaart zoals vastgelegd met de witbalans ingesteld op automatisch. In termen van of de camera de automatische witbalans correct zou moeten krijgen, zou deze foto een slam dunk moeten zijn, aangezien meer dan 25% van de foto een witte referentiekaart is:

Zelfs met dat grote van een wit referentiegebied, had het het nog niet helemaal op. Deze foto is niet verschrikkelijk, maar de automatische witbalans is een tikkeltje aan de warme kant. De witte kaart is een beetje geel, de grijs- en creme-elementen van de Spawn-actiefiguur staan ​​een beetje aan de gele kant, en het hout en de planten op de foto hebben een beetje een groenig-gele zweem.

Voordat we ingaan op het corrigeren van de lichte kleuronbalans in de bovenstaande foto, laten we eens kijken naar hoe vreselijk verkeerde dingen kunnen gaan als de automatische witbalans mislukt of als u de verkeerde instelling hebt ingesteld (we stellen hier handmatig een onjuiste instelling in om te simuleren het soort witbalans dat slecht is gegaan dat meestal gebeurt als je de lichtomstandigheden wijzigt of je flits uitzet en de camera hapert en zichzelf niet aanpast voor de verandering).

Hier is dezelfde opstelling, maar met de witbalans veranderd in gloeilamp (een kleurtemperatuur die veel warmer is dan de indirecte middagzon waarin we fotograferen):

Wanneer de witbalans ernstig is uitgeschakeld, krijgt u uiteindelijk foto's met een extreem gele / rode tint of blauw / groen.

Elke nieuwe selectie van een vooraf ingestelde witbalans brengt ons dichter bij of verder weg van de feit dat de witte kaart feitelijk zuiver wit is, maar uiteindelijk zijn geen van hen (inclusief de automatische witbalans) perfect.

De beste manier om een ​​perfecte witbalans te krijgen voor de scène die u fotografeert, is een aangepaste witbalans in te stellen voor de omstandigheden waaronder u fotografeert. Onder aan het witbalansselectiemenu in de D3100 is bijvoorbeeld een vermelding voor een aangepaste witbalans. Om de aangepaste witbalans in te stellen, moet u een foto in volledig frame maken van een witte kaart of een 18% grijze kaart.

Als je geen echte witte / grijze kaart hebt, is een stuk helder wit kaartmateriaal in de meeste situaties een meer dan budgetvriendelijk alternatief.

Hier is de foto die we hebben genomen nadat we de lens op de witte kaart inzoomen, een foto met witte referentie hebben gemaakt om de witbalans in te stellen en de foto opnieuw in te stellen:

Van alle foto's die we maakten, recreëert deze foto het nauwkeurigst de kleuren zoals aanwezig in de daadwerkelijke scène. Het gezichtsmasker van Spawn is licht crèmekleurig, de lichte strepen op zijn lichaam zijn meer grijsachtig wit, de witte kaart is wit en de verwering / groei op de oude houten bank heeft een zwartachtige / blauwe gloed in plaats van groen.

Door de camera te dwingen de witbalans rechtstreeks van een full-frame witte kaart te kalibreren, konden we eindelijk een volkomen neutrale kleurbalans bereiken.

Wanneer perfecte witbalans vermijden

Dit brengt ons op een zeer kritisch punt. De foto hierboven heeft een volkomen neutrale kleurbalans ... wat misschien niet is wat je wilt. Jaren geleden had ik bijvoorbeeld een digitale camera van Sony die zelfs met een aangepaste witbalans een beetje aan de warme kant schoot. Ik wist dat de camera geen volkomen neutrale kleuren fotografeerde, maar daar was ik goed in, omdat ik er dol op was hoe warm de foto's waren die ik ermee nam: portretten zagen er prachtig uit en bloemen en landschappen zagen er zo warm en uitnodigend uit.

Het doel van deze zelfstudie was om je bewust te maken van hoe witbalans je foto's beïnvloedt en je te laten zien hoe je het kunt besturen, in het bijzonder om te voorkomen dat je vastloopt met vreemd getinte foto's, niet in staat bent om te achterhalen waarom en hoe je dit oplost het.

Gewapend met een goed begrip van de kleurtemperatuur en hoe u de witbalans aanpast om het te manipuleren, hoeft u absoluut niet te streven naar het perfect in kleur in balans brengen van een foto met een neutrale witbalans. Gebruik je nieuwe witbalans manipulerende bevoegdheden om foto's naar wens te verwarmen en te koelen. Er zijn veel situaties, zoals het vastleggen van de warme intimiteit van een scène bij kaarslicht, waarbij u de kleur niet in evenwicht wilt brengen, zodat het licht perfect neutraal wordt. Misschien wilt u de warmte van het licht lager zetten, maar houdt u nog steeds de hint van de prachtige lage temperatuurschaal geel en rood die het kaarslicht biedt.

Heb je een fotografietip om te delen? Heeft u een snelle workflow met witbalans die uw collega-lezers tijd en frustratie bespaart? Deel de rijkdom door deel te nemen aan de onderstaande discussie.