Welke ISO moet ik gebruiken met mijn camera?

ISO is de enige camera-instelling die u kunt wijzigen zonder dat dit invloed heeft op hoe uw afbeelding er te veel uitziet, althans voor lagere waarden. Bij hogere waarden kan zichtbaar digitaal geluid een probleem worden. Laten we dus kijken hoe we de juiste waarde kunnen kiezen voor verschillende situaties.

De standaard: de ISO-basis van uw camera

Elke camera heeft een ISO-basis. Dit is de basislijngevoeligheid van de sensor en het is de waarde waarmee deze het beste werkt met het hoogste dynamische bereik. Bij elke andere waarde versterkt de camera het signaal dat wordt gegenereerd door licht dat de sensor raakt, wat op zijn beurt de hoeveelheid digitale ruis in het beeld versterkt.

Voor de overgrote meerderheid van DSLR's en spiegelloze camera's is de ISO-basiswaarde 100, hoewel een paar high-end Nikon-camera's een ISO-basis 64 hebben.

De ISO-basis is niet noodzakelijk de laagste ISO-instelling. Mijn Canon 5D III heeft bijvoorbeeld een ISO 50-instelling, maar dit wordt bereikt door de versterking van de sensor te verminderen.

Aangezien u afbeeldingen van de hoogste kwaliteit krijgt bij de ISO-basis, moet dit uw standaardinstelling zijn voor elke situatie waarin u het kunt gebruiken. Als je de gewenste sluitertijd en het gewenste diafragma met ISO 100 (of ISO 64, raadpleeg de handleiding van je camera), dan is dat wat je moet gebruiken.

Opmerking: de bovenstaande afbeelding is gemaakt op een Canon 650D met ISO 100. De voorbeeldafbeeldingen voor elke ISO-waarde hieronder zijn bijgesneden versies van dezelfde afbeelding die met de opgegeven ISO-waarde zijn gemaakt.

ISO 200-800

Digitale camera's zijn ongelooflijk. Ze zijn in de loop der jaren met sprongen vooruit gegaan en de realiteit is dat elke moderne camera ongelooflijke foto's kan maken tussen ISO 200 en ISO 800 met vrijwel geen waarneembare daling van de beeldkwaliteit - of tenminste, niet zonder dat je er naar op zoek bent.

Als u een snellere sluitertijd of een kleiner diafragma nodig hebt dan uw ISO-basis toelaat, kunt u de ISO met vertrouwen verhogen tot ongeveer 800 zonder dat dit een te groot effect op de afbeelding heeft. Ik fotografeer regelmatig portretten met ISO 400 zodat ik kan garanderen dat mijn sluitertijd niet te laag zal worden.

Ik noem de ISO 800 als het ware de top van dit bereik omdat het net zo hoog is als de meeste crop sensor camera's zonder enige beperking van de beeldkwaliteit, maar op sommige nieuwere en volformaat camera's zul je in staat zijn om het hoger te duwen. Het beste wat u kunt doen, is met uw camera spelen en zien hoe deze op verschillende waarden werkt.

ISO 800-3200

Ergens tussen ISO 800 en ISO 3200 bereik, zul je zichtbare digitale ruis zien in je afbeelding, zelfs als je er niet al te nauw naar op zoek bent. Nogmaals, het is een soort cameraspecifiek; bij camera's van het onderste of oudere type zie je het bij lagere ISO's dan bij hogere of nieuwere camera's.

Dit bereik is een beetje van het hoogste, je kunt je camera in de meeste situaties indrukken zonder een duidelijke opoffering in beeldkwaliteit te veroorzaken. Het is niet het hoogste dat je kunt gebruiken, maar het is het hoogste wat je kunt bereiken en krijgt betrouwbare beelden.

ISO verhogen tot dit punt is een afweging. Je fotografeert vrijwel zeker 's nachts of werkt ergens in het donker. Als je je sluitertijd niet kunt verkorten of je diafragma niet meer kunt vergroten, is het verhogen van de ISO je enige optie. In dit bereik krijgt u nog steeds bruikbare afbeeldingen, maar deze zijn niet van de hoogste kwaliteit. Toch is een goede foto beter dan geen foto.

ISO 6400 en verder

Zodra u voorbij ISO 3200 gaat, ziet u een dramatische toename van ruis. Zoals altijd is de exacte waarde afhankelijk van uw camera, maar op een gegeven moment worden de afbeeldingen onbruikbaar, in elk geval voor professionele contexten.

Waar hangt ook af van wat je fotografeert. Ik heb een serie nachtportretten gemaakt met hoge ISO-waarden en omdat ik de lawaaierige look omarmde, kon ik ze opnemen met ISO 6400 zonder me teveel zorgen te maken.

Aan de andere kant, als je voor een super schone look gaat, heb je waarschijnlijk pech.

De andere optie is om te kijken naar andere manieren om ruis te verminderen. Astrophotographers schieten regelmatig meerdere foto's op ISO 6400 en combineren ze vervolgens in de postproductie om de ruis van de andere afbeeldingen te compenseren. Omdat ruis willekeurig is, is het onwaarschijnlijk dat dezelfde vlekken ruis zullen vertonen in elke afbeelding.

ISO is vaak de eerste instelling die wordt gewijzigd wanneer u een belichting moet verhogen, en dat is prima - tot op zekere hoogte. Zodra je een zichtbare afname van de beeldkwaliteit ziet, moet je aandachtiger gaan nadenken.