Waarom zijn inbelmodems zo luidruchtig?

In de jaren negentig begon de meerderheid van de internetgebruikers aan hun sessie met de luidruchtige handdruk van een inbelmodem, maar waar ging dat allemaal over? Lees verder terwijl we een van de meer iconische geluiden uit het ontluikende internettijdperk onderzoeken.

De Question & Answer-sessie van vandaag komt tot ons dankzij SuperUser - een onderdeel van Stack Exchange, een community-drive groep van Q & A-websites.

Hoewel het gebruik van de inbelmodem mogelijk lager is dan de bijna 100% verzadiging van de markt in de jaren negentig tot slechts 10% van de huidige Amerikaanse internetgebruikers, leeft het geluid van een inbelmodem dat leeft op in de herinneringen van nerds overal. Deze week bekijken we de technologie achter het lawaaierige proces en wat er precies aan de hand was toen je inbelde voor je internetsessie.

De vraag

SuperUser-lezer Celeritas stelt de vraag die miljoenen mensen zichzelf in de loop der jaren hebben gesteld:

Ik weet dat het signaal slechts toonimpulsen was, maar waarom was het toen (in de jaren 90) toen je voor het eerst verbinding maakte met internet, je een hoop grappige geluiden hoorde. Daarna, als je internet zou gebruiken, gebruikte je nog steeds de telefoonlijn, waarom dan geen grappige geluiden?

Waarom inderdaad? Wat gebeurde er tijdens het lawaaierige gedeelte en waarom de stilte daarna?

De antwoorden

Verschillende bijdragen van SuperUser hebben ons een antwoord gegeven. Scott Chamberlain schrijft:

Met modems kon je oorspronkelijk gegevens verzenden via een netwerk dat was ontworpen om alleen stem te dragen. Daarom moest de communicatiemethode tussen twee modems in het hoorbare hoorbereik liggen (anders zou het niet via de telefoonlijn worden doorgevoerd). Dit is niet langer nodig omdat het telefoonsysteem nu zowel spraak als data tegelijkertijd kan dragen (DSL).

De geluiden waren er de hele tijd, je moest gewoon de telefoon opnemen om het te horen. De reden dat ze het om een ​​luidspreker speelden om mee te beginnen, was zodat je kon horen of er iets misging met de verbinding (bezetsignaal, verkeerd nummer, een persoon opgepikt in plaats van een modem aan de andere kant, enz.).

Tylerl gaat hierop in en legt uit hoe je je modem kunt manipuleren om naar beneden te kijken:

Het gefluit en getjilp en zoem dat u hoort wanneer een modem het eerste handshake-proces doorloopt, is een test voor de kwaliteit van de telefoonlijn. Een modem verstuurt nauwkeurig gespecificeerde geluiden en de andere luistert naar wat het daadwerkelijk aan de andere kant hoort. Op deze manier weten de modems hoe duidelijk de lijn is tussen hen en wat voor soort frequenties ze kunnen gebruiken om met elkaar te communiceren. Hoe meer frequenties ze kunnen gebruiken en hoe lager de ruis, hoe hoger de snelheid waarmee ze kunnen communiceren.

Als een verbinding ooit is mislukt vanwege de verbindingskwaliteit, mislukt deze meestal tijdens dit eerste handshake-proces. En als u aan het luisteren was, kon u meestal vertellen waarom (u kreeg bijvoorbeeld een antwoordapparaat aan de andere kant in plaats van een modem).

Als zodanig werden modems meestal geconfigureerd om deze handshake-reeks hardop te spelen. Dit werd geconfigureerd door tijdens het instellen AT M1 naar het modem te sturen. Anders betekent AT M2 dat de spreker altijd aan moet blijven, terwijl AT M0 betekent dat de luidspreker helemaal niet wordt ingeschakeld. Zie AT-set voor meer informatie.

De daadwerkelijke transmissiegeluid die u zou horen als u de telefoon oppikte tijdens een actieve sessie (in tegenstelling tot tijdens deze handshake-procedure) klinkt gewoon als statisch.

Oh de magie van AT M0; het ontdekken van dat bevel leek op een onzichtbaarheid die 's avonds laat voor iedereen verborgen was. Terwijl Tylerl opmerkt dat high-baud-verkeersgeluid net zo statisch klinkt, constateert medewerker Supercat dat modi met een lage baud een ander verhaal waren:

Met 300 baud is het mogelijk om inkomende gegevens hoorbaar te horen. Soms heb ik de modem-luidspreker ingeschakeld als ik wilde horen wanneer tekens op een in het algemeen idle-regel kwamen. Hogere baudsnelheden gebruiken een "data-scrambler" -circuit zodat de meeste gegevenspatronen niet langer hoorbaar te onderscheiden zijn.

Heb je iets toe te voegen aan de uitleg? Geluid uit in de reacties. Wilt u meer antwoorden van andere technisch onderlegde Stack Exchange-gebruikers lezen? Bekijk hier de volledige discussiethread.