Hoe een volledig opgeblazen cyberoorlog de wereld kan veranderen

Het internet is iets moois. Het heeft geen grenzen en de enige beperking die het heeft is de verbeeldingskracht van zijn gebruikers. Er zijn daardoor nieuwe culturen geboren, en meer worden dagelijks ontwikkeld. Nieuwe technologie, nieuwe veel dingen. Op internet heb je geen visum nodig om naar een ander land te reizen.

Het internet is op zichzelf een niet-opgeëist territorium met meer dan 2 miljard burgers. Gemakkelijk te zeggen, de supermachten van de wereld zijn druk bezig om hun eigen stuk ervan te krijgen. En net als een fysiek territorium is er ook spionage, spionage en een oorlog gaande in de cyberwereld. Je realiseert je het misschien niet, maar het is al enkele jaren aan de gang.

Wat gebeurt er in de Cyberworld?

Een goed voorbeeld is het Nasional Security Agency (NSA) van de Verenigde Staten dat elke minuut van de dag Amerikanen en 193 andere landen bespioneert, met één doel voor ogen (en ik vereenvoudig het hier): informatie verzamelen en gebruiken om terroristische activiteiten te ontmoedigen. Als je je hart wilt laten kloppen, is hier een tijdlijn van het spioneren door de NSA.

Maar in hun poging om dit te doen, is de terugslag van over de hele wereld begonnen. China is een groot land en het is de afgelopen decennia een industrieel en economisch wonder gebleken. En nu zijn ze begonnen te investeren in hun cybercapaciteiten. Vorig jaar vertelde de opperste leider van Iran de studenten zich voor te bereiden op cyberwar. Misschien is het een reactie op de cyberaanval van Saoedi's en Israëli's op het nucleaire programma van Iran in 2010.

Rusland staat ook in de aanval. Een van de meest bekende cyberaanvallen die ze deden was het binnendringen van de e-mailservers van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. En onlangs heeft het Pentagon een aangekondigd nieuwe strategie voor cyberwarfare waarin cyberwapens werden besproken.

En het zijn niet alleen regeringen die andere regeringen aanvallen in de cyberspace. Vitale bedrijven worden ook door overheden aangevallen. En als antwoord zei de helft van de ondervraagde Britse bedrijven dat ze overwegen om hackers aan te nemen om andere hackers af te schrikken. Vecht tegen vuur met vuur, oké?

Maar terug naar het mondiale toneel, bevindt de wereld zich momenteel in een cyber-semi-koude oorlog met de VS, Rusland, Iran en China als de belangrijkste spelers. Onlangs brak nieuws over het hacken door de Chinezen uit.

Volgens deskundigen, het incident betrokken de verzameling van meer dan 4 miljoen huidige en voormalige federale medewerkers records. Maar hoewel het motief van de hack onduidelijk is, is het een zeer gerichte aanval dat zou kunnen wijzen op de mogelijkheid dat de hackers hun eigen database van Amerikaanse overheidsmedewerkers aan het bouwen zijn. Het kantoor van personeelsmanagement waarschuwde de VS eind vorig jaar dat hun netwerksystemen een zijn “de droom van hackers,”en dat ze zijn niet klaar voor een aanval.

Welnu, kunnen zij niet gewoon hun belangrijke systemen met internet verbinden?

Dat is eigenlijk een geweldige vraag. De waarheid is dat ze dat niet doen. De overheid en het leger hebben over het algemeen een eigen intranet - een privaat netwerk dat alleen toegankelijk is voor bevoegd personeel. Natuurlijk kan het nog steeds het world wide web gebruiken, maar het is het soort dat gebruikmaakt van volledig losgekoppelde kabelnetwerken. Grote bedrijven hebben zelfs hun eigen intranetten, waar hun bestanden alleen ter plaatse kunnen worden geraadpleegd.

Maar net als bedrijven kunnen regeringen en militairen niet alleen op intranet overleven. Terwijl geheime informatie wordt bewaard op systemen die geen verbinding hebben met internet, zijn er nog steeds apparaten, meestal gebruikt voor communicatiedoeleinden zoals e-mailen, videoconferenties en het verzenden van bestanden

Wanneer u in het nieuws hoort dat de e-mail van een overheidsfunctionaris op het hoogste niveau is gehackt, is dat hoogstwaarschijnlijk omdat de computer die werd gebruikt, was verbonden met internet.

Ook als een netwerk dat niet is verbonden met internet is gehackt en gerubriceerde informatie is gelekt, is het bijna altijd een 100% kans dat iemand van binnenuit heeft het gedaan. Maar dat is niet wat we hier vandaag bespreken.

Wat kunnen de gevolgen zijn van een Full-scale Cyberwar Be?

Het antwoord hierop is eenvoudig en eng: overheden zouden hun eigen internet kunnen bouwen. Stel je een wereld voor waar er verschillende Internets zijn. Duitsland wil zijn eigen internet vanwege het spionage-schandaal van de NSA, terwijl Iran zijn eigen land bouwt “halal” internet dat gratis zal zijn “onzuiverheden” van de buitenwereld.

En het is niet zomaar een gimmick om te denken dat andere regeringen hun voorbeeld zullen volgen. Als deze cyberaanvallen uit de hand lopen, is het enige dat overheden van elkaar kan beschermen door zich volledig van elkaar te scheiden. Als dat niet angstaanjagend genoeg voor je is, laten we een stapje terug doen en kijken naar wat internet nu is.

Effecten op communicatie

Op dit moment praat ik tegen je terwijl ik in de Filippijnen ben. U bevindt zich misschien in Zuid-Korea, Japan, Koeweit of de VS, maar u kunt dit nog steeds lezen. Je kunt met je vrienden praten via Skype in een ander land. Je kunt online games spelen in een internationale setting.

Maar wat gebeurt er wanneer het internet zoals we het nu zien verdwijnt, en in plaats daarvan worden kleinere, ingesloten, beperkende bubbels? Dat grenzeloze communicatie zal verdwenen zijn. Dat leidt ons naar een nieuwe, andere manier om informatie te krijgen: informatie over andere landen zal moeilijker te verkrijgen zijn. Het is heel goed mogelijk dat we krijgen alleen informatie van door de overheid gesanctioneerde kanalen.

Dit verandert de manier waarop alles werkt; iedereen zal een grote hit nemen. Denk aan hoe groot een rol Facebook en Twitter speelden tijdens de Arabische lente. De hele wereld keek toe en ondersteunde ze. Maar als overheden hun verbinding met de rest van de wereld afsnijden, zal dit soort vrijstromende informatie tot het verleden behoren.

Misschien is één belangrijk probleem waar regelmatige gebruikers last van hebben de manier waarop we op internet surfen. Het kan moeilijker en duurder worden om verbinding te maken. Zoals geld opnemen van een geldautomaat die niet van uw bank is, kosten internationale gesprekken mogelijk meer vanwege een omleiding. Bovendien moet het erdoorheen komen via vele gateways en checkpoints, het proces van informatieverzameling vertragen, vanwege de manier waarop het verzoek is doorgegeven. Als alternatief, een “snelle rijstrook” kan zijn aangeboden voor een vergoeding.

Eng nu als je er zo over nadenkt, toch? En dat is een dreigende bedreiging voor ons allemaal. Maar daar zijn ver enger dingen dan dit.

Power Grids naar beneden

Stroomnetten in de VS en over de hele wereld zijn dat wel kwetsbaar voor aanvallen, en we spreken niet hypothetisch. Alleen al in 2014 werd het Amerikaanse elektriciteitsnet 79 keer aangevallen door hackers. hackers erin geslaagd om in 37% van de bedrijven die maken het rasterwerk.

Volgens rapporten werden de aanvallen (en nog steeds) gedaan door een leger hackers in een gecoördineerde poging om hele steden donker te maken. Stel je een onaantastbaar land voor, zoals de VS die donker worden, de daaropvolgende paniek zal chaotisch zijn.

Auto's worden op afstand bestuurd

Auto's worden elk jaar slimmer. Van het kunnen diagnosticeren van wat er mis is in hun hardware of software, het volledig overslaan van de behoefte aan een menselijke bestuurder. Dit is de toekomst van auto's en het komt snel.

Auto's kunnen zelfs upgrades krijgen door updates van een externe server te ontvangen en waarschijnlijk weet u wat dat nu betekent - alles wat met internet te maken heeft, heeft de mogelijkheid om gehackt te worden. In dit geval kunnen autonome auto's het doelwit zijn van hackers om autofuncties te besturen.

Smartphones fungeren als alomtegenwoordige spionage-tool

Google kan codes naar Android-apparaten pushen en NSA had dit briljante idee om Google Play te kapen en eigenlijk iedereen's telefoons te hacken. Goed voor ons dat dit niet echt is uitgekomen. Of deed het?

Het punt is dat als één bureau het zou doen, andere organisaties hun tijd en middelen zouden kunnen besteden aan het hacken van niet alleen Android-apparaten, maar ook alle telefoons die afhankelijk zijn van automatische updates van een hoofdserver. Dit kan vervolgens worden gebruikt om niet alleen de bewegingen van iedereen bij te houden, maar ook om in ieders privéleven te komen, ieders persoonlijke gegevens openstellen voor ongegronde spionage.

Hacking in inter-continentale ballistische raketten (ICBM)

Op 23 oktober 2010 zijn 50 ICBM's die zijn uitgerust met nucleaire tips donker geworden. Hun menselijke controleurs verloren gedurende 45 minuten hun communicatie met hen. Waarom is dit eng? Omdat gedurende die 45 minuten, de lanceringscentra hadden geen manier om ongeoorloofde lanceringspogingen te detecteren.

Het was niet duidelijk wat de precieze reden voor de uitsluiting was, wat kan zijn van een defecte bekabeling, iemand die de ICBM's binnendrinkte via radio-ontvangers, een oprechte fout van een medewerker bij het activeren van de stroomuitval, of een zeer toegewijde hacker die op Amerika's hulp tikte. duizenden kilometers kabels (hoogst onwaarschijnlijk). Wat de oorzaak ook was, het had een nucleaire oorlog kunnen beginnen.

Militaire Drones die gebruikt worden tegen de mensen waarvan ze verondersteld worden te beschermen

Amerikaanse militaire drones vliegen al op hun interessegebied. En ze dragen hellevuurraketten. Het is ook onvermijdelijk dat deze drones verbinden draadloos met hun basisstations waar mensen kunnen hun systemen besturen of updaten soms.

Met dat in gedachten, denk je dat het heel goed mogelijk is dat hackers toegang krijgen tot deze drones voor hun eigen doeleinden? Definitief.

Crashen op de aandelenmarkt en de economie

Hackers kunnen de aandelenmarkt manipuleren, wat ze in 2010 deden toen Russische hackers NASDAQ hackten. Hoewel deze poging misschien gewoon betekent dat iemand informatie wil om veel geld te verdienen, is het ook geen vergezocht idee dat in de toekomst een organisatie die zich richt op het vernietigen van de economie van een specifiek land zou en zou dit kunnen doen.

Als dit gebeurt, zouden mensen banen kunnen verliezen, huizen kunnen worden afgeschermd en het percentage daklozen zal stijgen, burgerlijke onlusten zullen volgen en de ineenstorting van wet en orde kan regeringen vernietigen. Dit is eerder gebeurd, in een pre-internetperiode die bekend staat als de Grote Depressie.

Tot slot

De inzet zit hoog in de cyberwereld. Particuliere groepen, bedrijven en zelfs regeringen zijn zowel aanstootgevend als defensief. Het is alsof je naar verschillende stammen kijkt die vechten om macht en land. Het enige verschil is dat in de 21e eeuw het ding waar ze voor vechten niet eens een fysieke plaats is, maar het bevat zeker grote macht.

.