6 Psychologische redenen achter het online gedrag van mensen

Op een bepaald moment in je online leven, heb je je misschien afgevraagd: Waarom trollen trollen? Waarom moet mijn vriend mijn Facebook-feed overspoelen met all-in-one updates over het weer? Waarom zijn forumdiscussies zo verhit??

Laten we deze vragen eens nader bekijken, omdat de psychologie een aantal antwoorden biedt.

Het internet maakt ons minder belemmerd

We weten dat mensen meer geneigd zijn om dit te doen “acteer” - of het nu positief of negatief is - online dan in het echte leven. De vraag is: waarom? Psycholoog John Suler denkt dat het antwoord ligt in het fenomeen dat bekend staat als de online ontremmingseffect.

In zijn paper postuleert Suler dat het bovengenoemde effect optreedt als gevolg van 6 factoren: dissociatieve anonimiteit (“Ze zullen nooit weten wie ik echt ben”), onzichtbaarheid (“We kunnen elkaar niet online zien”), asynchroniciteit (“Ik kan mijn boodschap altijd achterlaten zonder consequenties”), solipsistische introjectie (“Dit is hoe ik je zie, in mijn gedachten”), dissociatieve verbeeldingskracht (“Mijn online persona is anders dan wie ik in het echte leven ben”), en minimalisering van autoriteit (“Ik kan doen wat ik online wil”). Eigenlijk, internet vervaagt de grenzen die ons gedrag in het echte leven onder controle houden.

Dus, de volgende keer dat je te maken hebt met weer een andere online trol, haal diep adem, schrijf het op tot “online ontremmingseffect”, en reageren op een constructieve manier op de andere persoon, of voeden de trol gewoon niet helemaal.

We delen dingen die sterke emoties opwekken

In redacties, “slecht nieuws verkoopt” wordt beschouwd als conventionele wijsheid. Mensen zijn immers hardwired om gevoeliger te zijn voor slechter dan goed, en reageren daarom beter op onderwerpen als terrorisme en wereldwijde epidemieën.

Maar als het waar is dat we meer neigen naar negativiteit, hoe komt het dan dat verhalen over nieuwkomers die verliefd worden in NYC, gifsets van schattige puppy's en artikelen zoals “De ultieme gids voor geluk” zijn net zo viraal als - zo niet meer Viraal dan - slecht nieuws?

Volgens Jonah Berger van de Universiteit van Pennsylvania is het niet de opgewonden emotie per se dat maakt ons deel, maar eerder het intensiteit van die opgewekte emotie. “Fysiologische opwinding kan op een plausibele manier de overdracht van nieuws of informatie in een groot aantal situaties verklaren,” hij schrijft. “Situaties die de opwinding verhogen, zouden de sociale transmissie moeten stimuleren, ongeacht of ze positief zijn (bijvoorbeeld inauguraties) of negatief (bijvoorbeeld paniek) in de natuur.”

(Over) delen is intrinsiek lonend

Je kruipt waarschijnlijk minstens één keer ineen bij die vriend die ervan houdt onbehoorlijke statussen te publiceren “OMG, waarom is het weer vandaag zo warm??”. Maar voordat je zoiets typt “Wie kan het schelen?” in je vriend “Comments” sectie, overweeg dit: Het kan de manier van uw vriend zijn om zich beter te voelen over zichzelf.

Dat is de conclusie van twee onderzoekers van de universiteit van Harvard, die ontdekten dat door zelfonthulling geactiveerde hersengebieden geassocieerd zijn met gevoelens van plezier. Door meningen met anderen te delen, hebben mensen de mogelijkheid om (1) deze meningen te valideren; (2) band met anderen die dezelfde opvattingen delen; en (3) leren van diegenen die tegengestelde opvattingen hebben.

We zijn ofwel “integrators” Of “Segmentors”

Niet iedereen is echter gepredisponeerd om te veel te delen. Volgens dit artikel scheiden mensen hun persoonlijke en professionele leven op sociale media, of niet. De eerste staan ​​bekend als “segmentors”, terwijl de laatste worden genoemd “integrators”.

De meeste mensen zijn segmentors, met een goede reden. Van werkgevers is bekend dat ze sociale media gebruiken om kandidaten te screenen, en als ze zelfs maar één enkele foto van u zien die op een minder-professionele manier handelt (bijv. Dronken worden en over de eettafel van uw vriend braken), wordt u automatisch uitgewist van de werkgelegenheid pool.

Anderzijds, er zijn mensen die meer om zelfexpressie geven dan de meningen van anderen. Met name tieners en millennials passen in dit profiel. Daarom zijn deze mensen vaak integrators. Integrator zijn kan een goede of een slechte zaak zijn, afhankelijk van de informatie die wordt gedeeld (of in de meeste gevallen overgedeeld).

We vertrouwen op Gut Feelings, eerder dan op feiten, om de waarheid te onderscheiden

We vinden het allemaal leuk om te denken dat we rationele wezens zijn. We lachen om verhalen van mensen die dingen doen die achteraf dom zijn. Maar dat is achteraf.

Eigenlijk zijn we allemaal onderhevig aan vooroordelen die de manier waarop we het evalueren beïnvloeden “truthiness” van dingen, zoals Stephen Colbert het verwoordt. Mensen zijn bijvoorbeeld eerder geneigd om een ​​verklaring te geloven als deze is geschreven in a “hoog contrast” manier (zwarte woorden op een witte achtergrond) dan a “laag contrast” één (witte woorden op een aqua blauwe achtergrond). Dat klinkt misschien eerst belachelijk, totdat je bedenkt hoe een van hen gemakkelijker te lezen is dan de andere. Wanneer een verklaring gemakkelijker te verwerken voelt, is het gemakkelijker om die verklaring als de waarheid te zien.

We zien wat we willen zien

Zelfs als we sterke bewijzen tegen onze persoonlijke overtuigingen krijgen, houden we toch vast aan die overtuigingen. Het is niet noodzakelijk omdat we dom zijn; het is omdat dat de gemakkelijkste manier is om te reageren op cognitieve dissonantie, of het ongemak veroorzaakt door twee tegenstrijdige ideeën in dezelfde geest.

Als gevolg, we verdraaien vaak onbewust feiten om onze overtuigingen te ondersteunen, in plaats van andersom. Dit staat bekend als de voorkeur voor bevestiging, die - als deze niet wordt aangevinkt - overmatig lange en verhitte discussies kan veroorzaken in plaatsen als commentaarsecties. Ook onze neiging om te veronderstellen dat andere mensen denken zoals we doen (a.k.a. valse consensuseffecten) compliceert zaken.

Het is niet verkeerd om meningen te hebben, per se. Wat er mis is, is wanneer we erop staan ​​dat onze meningen superieur zijn aan die van anderen, niet vanwege feiten, maar omdat dat wel zo is onze meningen.

Conclusie

Begrijpen waarom mensen zich gedragen zoals ze online doen, kan een lange weg gaan. Het helpt je om in de mindset van de vicieuze trol, de overdreven vriend, en de mensen te komen die niets beters te doen lijken te hebben dan kilometrische discussies in forums te posten. Beste van alles, het helpt je jezelf te begrijpen - en, bij uitbreiding, andere mensen - en erachter te komen hoe dienovereenkomstig te handelen.