Kan Wi-Fi schadelijk zijn voor een pasgeboren baby?

Wi-Fi is zo'n ingebakken onderdeel geworden van ons dagelijks leven dat we er vaak niet over nadenken tenzij het niet meer werkt. Maar wat als uw gezin een pasgeboren baby in huis heeft? Zijn er gevaren waaraan nieuwe ouders zich moeten houden??

De Question & Answer-sessie van vandaag komt tot ons dankzij SuperUser - een onderdeel van Stack Exchange, een gemeenschapsgedreven groep van Q & A-websites.

De vraag

SuperUser-lezer avy wil weten of Wi-Fi schadelijk kan zijn voor de pasgeboren baby van zijn familie:

Ik ben waarschijnlijk een overbezorgde ouder, maar sinds de geboorte van onze pasgeborene hebben mijn vrouw en ik me afgevraagd over geloofwaardige onderzoeken over problemen met wifi en gezondheid. Ik ben dol op mijn wifi, het is de hoeksteen van al mijn gadgets en computerinstellingen in ons hele huis, en het maakt mijn wereld eenvoudiger en eenvoudiger, maar als ik met een pasgeboren baby die wereld betreed, verandert mijn manier van denken over alles.

Nu voordat mensen beginnen te schrijven dat wifi veilig is omdat ze het in ziekenhuizen en scholen gebruiken, laat me duidelijk zijn, ik ben me bewust van dat alles, maar het idee om het 24/7 te hebben voor de komende jaren om dit kleine persoon heen te komen dat is onze verantwoordelijkheid om op te letten, maakt dat ik een definitief antwoord op het onderwerp wil hebben.

Ik doe mijn aluminiumfoliehoed op en wacht op goed doordachte / goed opgeleide antwoorden.

Zou Wi-Fi een gevaar kunnen vormen voor een pasgeboren baby of is het gewoon een beetje onnodige paranoia?

Het antwoord

SuperUser-bijdragers NothingsImpossible en Bob hebben het antwoord voor ons. Ten eerste, NothingsImpossible:

Disclaimer. Dit is een zeer vereenvoudigde uitleg, fouten zijn (meestal) opzettelijk.

Straling kan in twee categorieën worden verdeeld: ioniserende straling en niet ioniserend bestraling.

In lekentaal is ioniserende straling straling die de moleculen die dingen vormen, kan "breken".

Niet-ioniserende straling daarentegen passeert gewoon objecten of wordt omgezet in warmte wanneer deze ze raakt.

Wi-Fi-netwerken werken op dezelfde frequentie als een magnetron. Het gebruikt niet-ioniserende straling en wanneer het de objecten raakt, wordt het net omgezet in warmte, het verandert niets aan de samenstelling van het object zelf. Het is onschadelijk, hoogstens zal het je lichaam verwarmen, maar een zeer, zeer, zeer kleine hoeveelheid die zelfs niet meetbaar is.

Ioniserende straling is gevaarlijk. Voorbeelden daarvan zijn ultraviolette stralen en nucleaire straling. Ze verwarmen je niet alleen, maar ze veranderen ook de samenstelling van de moleculen waaruit je lichaam bestaat. Ze kunnen het DNA van je cellen wijzigen en kanker veroorzaken.

Voorbeeld: zonnebrand. Het brandt na lange, onbeschermde blootstelling aan de zon, niet omdat je huid heet werd. De UV-stralen van de zon beschadigden het DNA van de huidcellen en het lichaam reageerde met het brandende gevoel.

Conclusie: Wi-Fi is onschadelijk.

Gevolgd door het antwoord van Bob:

Volkomen veilig.

De term "straling" wordt vaak gebruikt om mensen bang te maken. Laten we het goed begrijpen. Er zijn twee factoren - frequentie en intensiteit. Frequentie heeft een veel groter effect op hoe schadelijk straling is. Wi-Fi en andere radiocommunicatie gebruiken a heel lage frequentie - ver onder zichtbaar licht.

Straling die eigenlijk problemen veroorzaakt, mogelijk kanker kan veroorzaken, enz., Is meestal ioniserende straling. Het heeft een zeer hoge frequentie en kan DNA-mutaties veroorzaken, mogelijk leidend tot kanker (meer informatie over dat proces). De frequentie die nodig is om te ioniseren? Ten minste 1.000.000 GHz. Dat is letterlijk een 500.000 keer hogere frequentie dan wat Wi-Fi verzendt op, 2,4 GHz of 5 GHz. Niet-ioniserende straling, Wi-Fi valt onder, doet weinig meer dan warmte overdragen.

Wist je dat licht ook EM-straling is? JEP. In feite is licht (~ 500.000 GHz aan de bijna-infraroodzijde, ~ 750.000 GHz nabij-ultraviolet) veel dichter bij ioniserende straling dan Wi-Fi. Zonlicht bevat eigenlijk wat ioniserende straling (UVB, UVC - UVA kan ook DNA-schade veroorzaken, maar dat is niet hetzelfde). Maar je zult je de rest van je leven niet in je huis verstoppen, of wel soms?

Afgezien van de frequentie, is er intensiteit. Niet-ioniserende straling kan ook schadelijk zijn - maar dit is alleen van toepassing op hogere intensiteiten. En ioniserende straling is niet altijd gevaarlijk - ons lichaam kan omgaan met lagere intensiteiten, daarom sterven we niet allemaal in de zon (vampiers zijn een andere zaak). Wi-Fi heeft een zendvermogen meestal ver onder 1 Watt (ik heb cijfers voor 200 mW gezien). En de meeste van die energie bereikt je nooit - door de omgekeerde kwadratische wet bereik je slechts ongeveer 1 / afstand kwadraat daarvan. In termen van de leek: de energie verspreidt zich gelijkmatig in alle richtingen. 10 meter verderop? 1/100 * 200 mW = 2 mW. dat is niets.

Magnetrons (die op een vergelijkbare frequentie als Wi-Fi werken) zenden ~ 1000 watt uit, en het is zeer geconcentreerd in die metalen doos. Slechts 1 Watt kan door de afscherming worden vrijgegeven en zelfs dat wordt als volkomen veilig beschouwd. Om dit in perspectief te plaatsen, is zonlicht (dat een hogere frequentie en dus meer energetisch is) ongeveer 1000 watt per vierkante meter als het de grond raakt, waarvan de helft zichtbaar licht of hoger is.

Je kunt ook enkele interessante bronnen en studies vinden die worden geciteerd over een soortgelijke vraag over Skeptics.SE.

Bekijk de rest van de levendige discussie over het onderwerp in SuperUser via de onderstaande link!

Heb je iets toe te voegen aan de uitleg? Geluid uit in de reacties. Wilt u meer antwoorden van andere technisch onderlegde Stack Exchange-gebruikers lezen? Bekijk hier de volledige discussiethread.