Hoe verandert compressie van dynamisch bereik audio?

Dynamic Range Compression wordt overal gebruikt. De meeste audiobewerkers hebben een 'compressoreffect' en het beheersen ervan kan het verschil betekenen tussen een mix van amateur en pro-level. Om te begrijpen hoe het werkt, moeten we kijken wat het precies doet.

Dynamische bereikcompressie

Allereerst moet dit niet worden verward met algemene "audiocompressie", datacompressie en zaken als MP3-conversie. We praten absoluut NIET over compressie van kwaliteit om ruimtebesparende redenen. Als dat is wat u zoekt, bekijk dan HTG Explains: Wat zijn de verschillen tussen al die audio-indelingen?

We hebben het over compressie van het dynamische bereik van geluid in een audiotrack. Als je een pin-drop opneemt gevolgd door een TNT-explosie, zul je merken dat er een heel groot verschil is in de intensiteiten van die twee geluiden. Dat is wat we dynamisch bereik noemen. Nu zijn onze oren behoorlijk goed in het werken met grote verschillen zoals dat, maar audioapparatuur is dat niet. Als je ooit een oorlogsfilm hebt gezien waarbij de dialoog van de acteurs werd overstemd door geweerschoten, dan weet je waar ik het over heb. Toegegeven, dat zou ook in het echte leven moeilijk te horen zijn, maar de audioapparatuur die bij het proces betrokken is, maakt het behoorlijk onbegrijpelijk. Dat is waar een compressor in komt.

De afbeelding hierboven toont een op een rek gemonteerde compressor, die een audiosignaal ontvangt en deze aanpast op basis van verschillende parameters. Het lijkt veel op het hebben van een persoonlijke audiotechnicus die het signaal voortdurend aanpast waar het zou moeten zijn, terwijl het door het systeem loopt. Compressoren zijn meestal fysieke apparaten die signalen verwerken die aan andere effecten en processors kunnen worden geketend, maar het effect kan ook via software worden toegepast. Je kunt de niveaus aanpassen waarmee hij de knoppen gaat draaien, hoe snel hij handelt en hoeveel compressie er wordt toegepast over welke tijdsperiode, maar daar is zijn focus op beperkt. Dit vermindert het dynamische bereik op vooraf bepaalde manieren zodat het resultaat uniforme audio is, of ten minste audio waarvan de luide en zachte uiteinden veel dichter bij elkaar liggen.

Als een effect

Compressoren kunnen ook worden gebruikt voor artistiek effect. Het kan zangers in staat stellen om even hard te fluisteren als de vervormde gitaar. Dit resultaat zou niet echt goed werken door alleen het volume aan te passen, vooral als de zanger plotseling overschakelde van gefluister naar helemaal uit schreeuwen. Laten we een paar voorbeelden bekijken.

Luister rond 0:43 voor de basdrum; je hoort het volume van de rest van het nummer dalen.

Voor het voordeel van Killers, neem ik aan dat het effect hier opzettelijk is. Je kunt horen wanneer de basdrum begint met ongeveer 43 seconden, in die zin dat het volume van al het andere iets zakt. Dit specifieke gebruik is vaak te horen in de verschillende techno-subgenres naar accentslagen. Hoewel het gebruik ervan opzettelijk kan zijn, is dit "pompen" meestal een teken van een slecht of te sterk gecomprimeerd nummer

Luister naar de krachtige stem van de hoofdzanger om 0:22 en een krachtige met een snelheid van 1:29.

Met 22 seconden hoor je Amy Lee een krachtige stem gebruiken die bijna schreeuwt, maar hij klinkt gedempt. Om 1:29 hoor je de gelaagde achtergrondzang worden gefluisterd, maar het volume is normaal. En natuurlijk kun je dat pompeffect horen terwijl het publiek door de video klapt.

Beide voorbeelden laten zien wat DRC kan doen in geïsoleerde omstandigheden, dat wil zeggen als een effect op een bepaalde clip. Het is wat moeilijker om te illustreren hoe compressie wordt gebruikt in zijn meer reguliere gebruik.

Constant volume

Afbeelding illustreert verschillende compressorconfiguraties om het volume te beperken (van Wikimedia Commons)

DRC werkt goed als een meer geavanceerde volumebegrenzer die voorkomt dat het signaal wegvalt, wat de geluidskwaliteit kan verstoren en gevoelige apparatuur kan beschadigen. Het wordt universeel gebruikt om een ​​audiotrack glad te strijken, zodat wanneer een equalizer achteraf wordt toegepast, u meer van de voordelen haalt. DRC wordt ook in films gebruikt, zodat je in luide scènes de dialoog van de acteurs nog kunt horen, of dat het stervende gefluister van een slachtoffer nog steeds luid en duidelijk is na het schot dat hem eindigde. Het kan echter nog steeds enkele van de dynamische effecten behouden. Laten we het voorbeeld van een band nemen.

De drums zijn een echt dynamisch en over het algemeen luide deel van een band. Als de drumspoor ongelijkmatig is, is het behoorlijk merkbaar. Stel dat de drummer moe is of dat hij gedurende het nummer lichte fouten maakt. Sommige delen van het nummer hebben luidere basschoppen dan andere. Het gebruik van een compressor zal zelfs dat uit, zodat de lichtere kicks net zo hard zullen zijn als de normale kicks, en de hardere kicks zullen een beetje afgezwakt worden. Snares kan ook worden afgezwakt door de aanvankelijke staking te dempen, waardoor de "scheur" die volgt prominenter wordt.

Op een basgitaar zijn de hogere tonen luider en sneller dan de lagere. Een compressor zorgt ervoor dat de lage tonen luid en zacht blijven. Aan de andere kant, wanneer je slaps gebruikt om te accentueren, kun je voorkomen dat ze te hoog springen en afleiden, maar houd je ze nog scherper dan de normale basnoten. U kunt ook verhogen hoe lang de noot wordt aangehouden op een hoger volume.

Gitaristen kunnen vaak meeslepen met hun spel. Compressoren kunnen ervoor zorgen dat de licht geplukte of getokkelde tonen licht blijven en de zwaardere tonen luid blijven. Na een bepaald punt begint zwaar getokkel de audio te vervormen. Het instellen van de drempelwaarde van de compressor - meer daarover later - tot minder dan dat zal voorkomen dat innemende gitaristen de baan verpesten. Je kunt ook de sustain wijzigen.

In dezelfde geest als de basgitaar zingen zangers harder bij hogere toonhoogtes en zachter bij lagere toonhoogtes, afhankelijk van hun bereik. Je kunt de toonhoogte van de zanger zelfs behouden zonder dat de zanger meer of minder kracht achter zich moet laten.

Op deze manier kan compressie met dynamisch bereik worden gebruikt om kleinere fluctuaties in de prestaties van artiesten weg te nemen. Dit maakt een meer uniform geluid mogelijk, maar laat muzikanten toch toe om opzettelijk bepaalde noten en cadensen te benadrukken. Het wordt niet volledig ontdaan van het dynamische bereik van geluiden, het maakt het alleen maar zo dat de muzikant er meer moeite voor moet doen. Dit alles is vooral belangrijk bij live shows, waar uitvoeringen zeer variabel zijn en veel gevoeliger voor het uithoudingsvermogen en de gemoedstoestand van de performers.

Luister naar de eerste 20 seconden, waarbij je focust op de overgang tussen de intro en de rest van het nummer.

In dit voorbeeld besloten de Cancer Bats om het dynamische bereik over het hele nummer te comprimeren, niet één specifiek nummer. Let goed op het einde van de intro, met ongeveer 14 seconden erin. De gitaar is luid als hij in focus is, maar terwijl de rest van de instrumenten in het spel vallen, valt hij naar beneden en mengt zich. Het totale volume van de song doet het niet t verander door de overgang. Je hoort ook een beetje pompen, maar niet zoveel als in de andere nummers. Tenzij dit het specifieke effect is waar u voor gaat, wordt dit vaak beschouwd als een "slecht" gebruik van compressie.

Luister naar het einde van de solo-intro om ongeveer 0:07.

Hier gebruikte Daath DRC over individuele instrumenttracks. Dat kun je zien omdat de gitaar in de eerste paar seconden van het nummer een bepaald volume is, en het wordt tijdens de rest van het nummer bijgehouden. In tegenstelling tot het bovenstaande nummer van de Kankerslagen, wordt het lied van Daath luider wanneer de andere instrumenten een opvallender hoeveelheid binnenkomen. Dit is een goed voorbeeld van "goede" compressie; zoals het citaat van Futurama luidt: "Als je dingen goed doet, weten mensen niet zeker of je helemaal niets hebt gedaan."

Uiteindelijk hangt het af van wat je wilt. Professionals zeggen dat compressie moet worden gebruikt op elk individueel nummer en vervolgens, indien nodig, op het laatste nummer als geheel. Dynamisch bereik is goed omdat het flair, nuance en kleur aan audio toevoegt. Compressie wordt gebruikt om te illustreren dat waar musici willen dat het is, en dat is gedaan door variatie elders te verminderen. Aan de andere kant kan compressie zijn eigen effect toevoegen aan audio. Verschillende artiesten en zelfs de meerderheid van sommige genres gebruiken dit voor een specifiek gevoel, als een artistiek effect.

Compressieparameters

Compressoren zijn op verschillende manieren gebouwd. Sommigen gebruiken buizen, anderen gebruiken kleppen, sommige gebruiken lichtsensoren en LED's, en de goedkopere gebruiken solid state-onderdelen. Verschillende soorten DRC's "kleuren" het geluid anders, zij het iets. Het doel is natuurlijk niet om het geluid zelf te veranderen, maar een dure buizencompressor die het geluid van de audio warmer maakt, zal zeker geen kwaad. Of ze nu goedkoop of duur zijn en ongeacht het mechanisme, ze werken allemaal om het signaal te zien en het volume aan te passen. Compressoreffecten bootsen in wezen hardwarecompressoren na; hierboven ziet u het paneel voor het compressoreffect in Audacity. Beide richten zich op een handvol parameters.

Drempel: Dit is het niveau waarop de compressor zal werken. Dit kan worden ingesteld op het minimum- of maximumvolume, maar het wordt vaker gebruikt als een hulppost waarbij de compressor wijzigingen doorvoert. Na dit punt worden stijgingen (of afnamen, indien gebruikt om naar boven te stoten) in volume aanzienlijk gedempt.

Verhouding: Dit is de verhouding waarmee de overschrijdende output wordt verminderd. Een 20: 1-verhouding zal alles verminderen dat de drempelwaarde zo overschrijdt, dus 20dB over de drempelwaarde zal als 1db uit de compressor komen. Omdat het decibel-systeem logaritmisch is, heeft dit een veel uitgesprokener effect op het volume. Echt hoge verhoudingen, zoals 20: 1, 60: 1 of oneindig: 1, beperk het volume effectief op een harde manier.

Aanval: Het signaal wordt niet onmiddellijk door de compressor gewijzigd; er is een kleine vertraging. Attack stelt je in staat om deze vertraging te beheersen. Het wordt meestal gemeten in milliseconden, dus hogere waarden laten pieken in het volume door de drempel voordat ze achter gecomprimeerd zijn, waardoor gitaren puncher klinken. Lagere waarden helpen bij hard limiting.

Afbeelding van een gecomprimeerd signaal in vergelijking met het oorspronkelijke signaal (van Wikimedia Commons)

Vrijlating: Gecomprimeerd geluid kan onmiddellijk worden teruggezet op hun werkelijke volume of ze kunnen langer op de drempel worden gehouden. Door een hogere waarde te gebruiken voor de release, wordt de "sustain" van een gitaar of bas verhoogd, waardoor de noten veel langer kunnen worden gebruikt.

Knie: De Attack dicteert hoe snel de compressor zal reageren op een signaal dat de drempel overschrijdt. De knie bepaalt hoe snel de compressie op dat signaal wordt toegepast. Een "harde" knie betekent dat zodra de compressor in werking treedt, deze het signaal volledig comprimeert. Dit werkt goed wanneer de compressor als volumebegrenzer wordt gebruikt. Een "zachte" knie zal geleidelijk worden opgebouwd tot volledige compressie. Dit zorgt ervoor dat de zang natuurlijk klinkt ondanks compressie.

Output: Dit is het uitvoerniveau, dat kan worden gewijzigd. Nadat een track of signaal is gecomprimeerd, kan deze weer op het volledige volume worden gebracht of op een lager niveau worden geknipt.

Verschillende instrumenten klinken meer "natuurlijk" met specifieke instellingen, natuurlijk. Doe wat onderzoek online en gebruik je oor om te experimenteren tot je het gewenste geluid vindt. Je moet jezelf afvragen: "Wat heeft mijn nummer nodig?" Nu je weet hoe compressie met een dynamisch bereik werkt, kun je zelf aan het geluid sleutelen.

Als je op zoek bent naar meer informatie, dan is er een goede post op het Seven Strings gitaarforum op DRC.