Hoe werkt e-mail?

Je verzendt en ontvangt het elke dag, het is onmiddellijk, en het kost niets. Het is e-mail, een van de belangrijkste tools van vandaag. Laten we eens kijken hoe het werkt, onder de motorkap en in de normale taal.

Wat is e-mail precies??

Elektronische post (afgekort als e-mail, e-mail, e-mail, enz.) Is een zeer oude vorm van computergebaseerde communicatie. Lang geleden, in technologische, niet menselijke termen, waren computers gigantische machines. Mensen gebruikten dial-up terminals om toegang te krijgen tot hen, en elke machine had opslagruimte voor meerdere gebruikers. Zoals bij elke community, vonden mensen handige en unieke manieren om met elkaar te communiceren en er ontstond een berichtensysteem. Het voorbehoud was dat je alleen berichten kon sturen naar andere gebruikers op hetzelfde systeem, in ieder geval tot 1971. Zoals het verhaal gaat, kwam Ray Tomlinson langs die de eerste e-mail stuurde door een gebruiker op een ander systeem aan te spreken met het '@'-symbool . Het was duidelijk dat zowel de onderliggende dynamiek als de verstrekkende gevolgen niet zo eenvoudig waren, maar het was die notie die ons brengt naar waar we nu zijn.

(Afbeelding van ajmexico)

E-mail was op dat moment het equivalent van het sms-bericht van vandaag. Na verloop van tijd veranderde het en evolueerde het als iets anders; het heeft afzender- en ontvangerinfo, een onderwerpregel, een berichttekst en bijlagen, maar e-mails zijn over het algemeen vrij eenvoudige documenten. Het is echter niet zo gemakkelijk om het van punt A naar punt B te krijgen. Net als al het andere is er een ingewikkeld proces betrokken dat achter de schermen werkt om het zo naadloos mogelijk te laten lijken. Veel van de ideeën die werden gebruikt bij het doorgeven van e-mail waren belangrijk bij het formuleren van documentoverdracht, wat de kern is van zaken als prikbordsystemen en het world wide web.

Van afzender tot ontvanger

Laten we beginnen met een illustratie van het proces. Het is misschien niet helemaal logisch, maar het is handig om terug te gaan naar.

Wanneer iemand, laten we zeggen een specerijenverkoper, een e-mail verzendt, moet deze een adres hebben in de vorm van [email protected]. Ons voorbeeld heeft [email protected]. De e-mail wordt door de client naar een uitgaande mailserver verzonden via Simple Mail Transfer Protocol. De SMTP-server is vergelijkbaar met uw lokale postkantoor, dat uw post- en adres controleert en uitzoekt waar u uw e-mail naartoe moet sturen. Het begrijpt echter geen domeinen. Ze zijn een soort van abstract ding, dus de SMTP-server neemt contact op met een Domain Name System-server. De DNS-server is een soort telefoon of adresboek voor internet; het vertaalt domeinen zoals "arrakis.com" naar een IP-adres zoals "74.238.23.45." Vervolgens wordt er achter gekomen of dat domein 'MX' of mail exchange servers bevat en noteert het dat. Dit is vergelijkbaar met de advieskaarten van uw postkantoor over waar uw e-mail naartoe moet gaan, hun lokale postkantoor bellen en controleren of uw vriend een postbus of een postbus heeft. vak om e-mail te ontvangen.

Nu de SMTP-server de juiste info heeft, wordt het bericht van die server naar de e-mailuitwisselingsserver van het doeldomein verzonden. Deze server wordt een MTA of Mail Transfer Agent genoemd. Het bepaalt waar de post precies moet worden geplaatst, net als hoe het postkantoor van uw vriend erachter komt hoe het het beste kan worden afgeleverd. Vervolgens gaat je vriend de mail ophalen, meestal met behulp van een client die werkt via POP of IMAP.

POP versus IMAP

Deze twee acroniemen vertonen overal e-mailinstellingen, dus laten we ze dieper bekijken. POP staat voor Post Office Protocol. Het is handig omdat je als een postkantoor kunt binnenkomen, al je post kunt pakken en vervolgens kunt vertrekken. U hoeft niet verbonden te blijven, en afgezien van het achterlaten van een kopie op de server, is het een behoorlijk knip-en-droog procedure. Als u geen kopie op de server achterlaat, heeft het ook niet veel ruimte of bandbreedte nodig. U kunt POP gebruiken om e-mail uit verschillende inboxen op verschillende e-mailservers te pakken en deze op één te consolideren.

Het heeft echter zijn nadelen. POP is een unidirectioneel protocol; informatie reist een manier. Nadat u de e-mail naar een client hebt gedownload, is het aan de client om de verschillende statussen enzovoort te sorteren. Dat is prima als je alleen e-mail vanaf één plek kunt openen. Tegenwoordig is het echter gebruikelijk om e-mailtoegang te krijgen van de client van je telefoon, de webinterface wanneer je weg bent en een client wanneer je thuis bent. Het zou vervelend zijn om al die informatie op verschillende apparaten te sorteren, ervan uitgaande dat u zelfs een kopie van elke e-mail op de server hebt bewaard om te beginnen met.

(Afbeelding van SuccessByDesigns)

IMAP is een beetje slimmer over dingen. Hoewel POP als zeer 'klantgericht' kan worden beschouwd, is het Internet Message Access Protocol ontworpen om op een andere manier te werken: het is 'servergericht' en bidirectioneel. Cliënten hebben een tweerichtingscommunicatie met hun servers. Alle berichten worden op de server bewaard, zodat meerdere clients er toegang toe hebben. Wanneer u een e-mail op uw telefoon controleert, wordt deze als gelezen gemarkeerd en tijdens de volgende interactie met de server wordt die status teruggestuurd, zodat alle andere clients hiermee kunnen worden bijgewerkt. Het is alsof u uw e-mail naar een assistent op het postkantoor stuurt die deze voor u categoriseert en opslaat, aan u geeft of u thuis, op het werk of daar daadwerkelijk bent en wijzigingen aanbrengt in de opgeslagen exemplaren zoals u doet.

U kunt een goed gemarkeerd archief bewaren op uw thuisclient en op uw mailserver. IMAP ondersteunt ook een offline modus; wijzigingen worden gesynchroniseerd met de server de volgende keer dat u online bent. U kunt IMAP-mailservers ook configureren om mail op te halen uit POP-inboxen, wat heel goed werkt als u consolidatie wilt. Natuurlijk, omdat IMAP werkt met het "cloud" -ideaal, kunnen servertoegang en opslag problemen zijn. Gelukkig is opslagruimte en bandbreedte niet zo duur als vroeger, maar dit kan zeker een compromis zijn voor sommige mensen.

Zowel SMTP als MTA

In tegenstelling tot uw fysieke mailbox, worden uw uitgaande en inkomende e-mail afgehandeld door twee verschillende soorten servers. Er is echt geen discriminatie ten aanzien van het ontvangen van servers; elke computer kan vrij eenvoudig een MTA worden gemaakt en de dingen goed verwerken. Het verzenden van e-mail is een ander verhaal. SMTP-servers moeten statische IP-adressen hebben en de meeste ISP's blokkeren poort 25, zodat hun gebruikers zelf geen e-mail kunnen verzenden. Waarom? Vanwege de enorme hoeveelheden spam die knagen aan onze collectieve bandbreedte, moet het hele spul dat je MTA zou moeten filteren eruit. U kunt uw clients zo configureren dat ze de SMTP-server van uw ISP gebruiken in plaats van uw eigen SMTP-server te gebruiken. Het gaat erom dat u zowel een MTA- als een SMTP-server nodig heeft om e-mail te gebruiken, omdat elk is gespecialiseerd in wat het doet.

E-mail is een belangrijk onderdeel van ons dagelijks leven, maar het is leuk om te begrijpen hoe het werkt. Per slot van rekening zouden we het internet niet zonder hebben.