Hoe u statische IP-adressen op uw router kunt instellen

Routers, zowel modern als verouderd, stellen gebruikers in staat om statische IP-adressen in te stellen voor apparaten op het netwerk, maar wat is het praktische gebruik van statische IP-adressen voor een thuisgebruiker? Lees verder terwijl we onderzoeken wanneer u een statisch IP-adres zou moeten toewijzen en dat niet zou moeten doen.

Geachte How-To Geek,

Na het lezen van je vijf dingen die te maken hadden met een nieuw router-artikel, snuffelde ik rond in het controlepaneel van mijn router. Een van de dingen die ik vond tussen alle instellingen is een tabel om statische IP-adressen in te stellen. Ik ben er vrij zeker van dat die sectie, voor zover ik begrijp, voor zichzelf spreekt, zodat je een computer een permanent IP-adres kunt geven, maar ik begrijp niet echt waarom? Ik heb dat gedeelte nog nooit eerder gebruikt en alles in mijn thuisnetwerk lijkt goed te werken. Moet ik het gebruiken? Het is duidelijk daar om een of andere reden, zelfs als ik niet zeker weet wat die reden is!

oprecht,

IP Curious

DHCP versus statische IP-toewijzing

Om u te helpen de toepassing van statische IP-adressen te begrijpen, laten we beginnen met de installatie die u (en de meeste lezers) heeft. De overgrote meerderheid van moderne computernetwerken, waaronder het kleine netwerk in uw huis dat wordt bestuurd door uw router, gebruikt DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). DHCP is een protocol dat automatisch een nieuw apparaat een IP-adres toewijst uit de pool met beschikbare IP-adressen zonder enige interactie van de gebruiker of een systeembeheerder. Laten we een voorbeeld gebruiken om te illustreren hoe geweldig DHCP is en hoe gemakkelijk het ons allemaal maakt.

Stel je voor dat een vriend op bezoek gaat met hun iPad. Ze willen op je netwerk komen en een aantal apps op de iPad updaten. Zonder DHCP zou u op een computer moeten springen, inloggen op het admin-paneel van uw router en handmatig een beschikbaar adres toewijzen aan het apparaat van uw vriend, bijvoorbeeld 10.0.0.99. Dat adres wordt permanent toegewezen aan de iPad van je vriend, tenzij je later bent binnengekomen en het adres handmatig hebt vrijgegeven.

Met DHCP is het leven echter zoveel gemakkelijker. Je vrienden bezoeken, ze willen op je netwerk springen, dus geef je hen het wifi-wachtwoord om in te loggen en je bent klaar. Zodra de iPad op de router is aangesloten, controleert de DHCP-server van de router de beschikbare lijst met IP-adressen en wijst hij een adres toe met een vervaldatum die is ingebouwd. De iPad van uw vriend krijgt een adres, is verbonden met het netwerk en wanneer vriend verlaat en gebruikt niet langer het netwerk dat adres terugkeert naar de pool voor beschikbare adressen die klaar zijn om te worden toegewezen aan een ander apparaat.

Alles gebeurt achter de schermen en, ervan uitgaande dat er geen kritieke fout is in de software van de router, hoef je nooit eens aandacht te schenken aan het DHCP-proces, want het is volledig onzichtbaar voor jou. Voor de meeste toepassingen, zoals het toevoegen van mobiele apparaten aan uw netwerk, algemeen computergebruik, videogameconsoles, enz., Is dit een meer dan bevredigende regeling en we zouden allemaal blij moeten zijn met DHCP en niet worden belast met het gedoe van het handmatig beheren van onze IP-toewijzingstabellen.

Wanneer statische IP-adressen te gebruiken

Hoewel DHCP echt geweldig is en ons leven gemakkelijker maakt, daar zijn situaties waarbij het gebruik van een handmatig toegewezen statisch IP-adres best handig is. Laten we een paar situaties bekijken waarin u een statisch IP-adres wilt toewijzen om de voordelen ervan te illustreren.

U hebt een betrouwbare naamomzetting op uw netwerk nodig voor computers die consistent en nauwkeurig moeten worden gevonden. Hoewel netwerkprotocollen in de loop der jaren zijn ontwikkeld en het merendeel van de tijd met behulp van een abstracter protocol zoals SMB (Server Message Block) om computers en gedeelde mappen op uw netwerk te bezoeken met het bekende //officecomputer / shared_music / style-adres werkt prima voor sommige toepassingen valt het uit elkaar. Bij het instellen van mediasynchronisatie op XBMC is het bijvoorbeeld noodzakelijk om het IP-adres van uw mediabron te gebruiken in plaats van de SMB-naam.

Telkens wanneer u vertrouwt op een computer of een stukje software om nauwkeurig en onmiddellijk een andere computer in uw netwerk te lokaliseren (zoals het geval is met ons XBMC-voorbeeld - de clientapparaten moeten de mediaserver vinden die het materiaal host) met de minste kans op fout, het toewijzen van een statisch IP-adres is de juiste keuze. Directe op IP gebaseerde resolutie blijft de meest stabiele en foutloze methode om op een netwerk te communiceren.

U wilt een mensvriendelijk nummerplan opleggen op uw netwerkapparatuur. Voor netwerktoewijzingen zoals het geven van een adres aan de iPad van je vriend of je laptop, maakt het je waarschijnlijk niet uit waar in het beschikbare adresblok het IP-adres vandaan komt, omdat je het niet echt hoeft te weten (of te verzorgen). Als u apparaten op uw netwerk hebt die regelmatig toegankelijk zijn via opdrachtregelprogramma's of andere IP-georiënteerde toepassingen, kan het erg handig zijn om permanente adressen toe te wijzen aan die apparaten in een schema dat vriendelijk is voor het menselijk geheugen.

Als het bijvoorbeeld op zichzelf staat, wijst onze router elk beschikbaar adres toe aan onze drie Raspberry Pi XBMC-eenheden. Omdat we vaak met die eenheden sleutelen en ze via hun IP-adressen benaderen, was het logisch om adressen permanent aan hen toe te wijzen die logisch en gemakkelijk te onthouden zouden zijn:

De .90-eenheid bevindt zich in de kelder, de .91-eenheid bevindt zich op de eerste verdieping en de .92-eenheid bevindt zich op de tweede verdieping.

U hebt een applicatie die uitdrukkelijk vertrouwt op IP-adressen. In sommige toepassingen kunt u alleen een IP-adres gebruiken om te verwijzen naar andere computers in het netwerk. In dergelijke gevallen zou het uiterst vervelend zijn om het IP-adres in de toepassing telkens te wijzigen wanneer het IP-adres van de externe computer in de DHCP-tabel is gewijzigd. Door een vast adres toe te wijzen aan de externe computer, hoeft u zich niet bezig te houden met het regelmatig bijwerken van uw toepassingen. Daarom is het heel handig om elke computer die functioneert als een server van welke aard dan ook naar een vast adres te sturen.

Statische IP-adressen toewijzen op de slimme manier

Voordat u begint met het toewijzen van statische IP-adressen, links en rechts, laten we enkele basistaken voor netwerkhygiëne bespreken die u zullen behoeden voor hoofdpijn onderweg.

Controleer eerst wat de IP-pool op uw router is. Uw router heeft een totale pool en een pool die specifiek is gereserveerd voor DHCP-toewijzingen. De totale pool die beschikbaar is voor thuisrouters is meestal 10.0.0.0 tot en met 10.255.255.255 of 192.168.0.0 tot en met 192.168.255.255. Vervolgens wordt binnen die bereiken een kleinere pool gereserveerd voor de DHCP-server, meestal rond 252 adressen in een bereik van 10.0.0.2 tot 10.0.0.254. Zodra u de algemene pool kent, moet u de volgende regels gebruiken om statische IP-adressen toe te wijzen:

Wijs nooit een adres toe dat eindigt op .0 of .255 omdat deze adressen meestal zijn gereserveerd voor netwerkprotocollen. Dit is de reden dat het voorbeeld van de bovenstaande IP-adrespool eindigt op .254.
Wijs nooit een adres toe aan het begin van de IP-pool, bijvoorbeeld 10.0.0.1 aangezien het startadres altijd gereserveerd is voor de router. Zelfs als u het IP-adres van uw router om beveiligingsredenen hebt gewijzigd, raden we u toch aan om een computer niet toe te wijzen.
Wijs nooit een adres toe buiten de totale beschikbare pool van privé IP-adressen. Dit betekent dat als de pool van uw router 10.0.0.0 tot 10.255.255.255 is, elke IP die u toewijst (met inachtneming van de voorgaande twee regels) binnen dat bereik zou moeten vallen. Aangezien er bijna 17 miljoen adressen in die pool zijn, weten we zeker dat je er een kunt vinden die je leuk vindt.

Sommige mensen geven er de voorkeur aan alleen adressen buiten het DHCP-bereik te gebruiken (ze laten bijvoorbeeld het blok 10.0.0.2 tot en met 10.0.0.254 volledig ongemoeid), maar we voelen ons niet sterk genoeg om dat als een regel zonder meer te beschouwen. Gezien de onwaarschijnlijkheid van een thuisgebruiker die 252 apparaatadressen tegelijkertijd nodig heeft, is het prima om een apparaat aan een van die adressen toe te wijzen als je liever alles in het blok 10.0.0.x wilt bewaren.