Hoe meerdere schijven slim te gebruiken Een inleiding tot RAID

Met RAID kunt u meerdere fysieke harde schijven combineren tot een enkele logische harde schijf. Hiermee kunt u uw gegevens spiegelen op twee harde schijven, zodat u uw belangrijke gegevens altijd op meerdere plaatsen hebt opgeslagen.

RAID staat voor "redundante array van onafhankelijke schijven", hoewel er een type RAID is dat geen redundantie biedt en alleen de prestaties verbetert.

RAID-niveaus

RAID is niet slechts een enkele manier om schijven te combineren. Er zijn meerdere RAID-niveaus die verschillende niveaus van prestaties en redundantie bieden. Alle RAID-niveaus hebben één ding gemeen: ze combineren meerdere fysieke schijven tot een enkele logische schijf die aan het besturingssysteem wordt gepresenteerd.

RAID 0: In tegenstelling tot andere RAID-niveaus biedt RAID 0 geen redundantie. Met RAID 0 kunt u echter de prestaties verbeteren met behulp van meerdere schijven. Wanneer u RAID 0 gebruikt, worden de gegevens die uw computer naar een harde schijf schrijft gelijk verdeeld over twee (of meer) harde schijven. Als uw computer bijvoorbeeld een 100 MB-bestand schrijft, wordt 50 MB geschreven naar één harde schijf en wordt 50 MB geschreven naar de andere harde schijf. Wanneer de computer het bestand moet teruglezen, kan het 50 MB lezen vanaf een harde schijf en 50 MB van de andere harde schijf tegelijkertijd - dit zal sneller zijn dan 100 MB lezen vanaf een enkele harde schijf. Als een van de harde schijven in de RAID-array echter sterft, raakt u uw gegevens kwijt. Wanneer u RAID 0 gebruikt, lijken uw meerdere schijven een grotere en snellere vaste schijf te zijn, maar ze zijn veel kwetsbaarder.
RAID 1: In RAID 1 zijn twee schijven geconfigureerd om elkaar te spiegelen. Wanneer uw computer 100 MB aan gegevens naar zijn schijven schrijft, schrijft deze dezelfde 100 MB naar beide harde schijven. Elke schijf bevat een volledige kopie van de gegevens. Dit zorgt ervoor dat, als een van de schijven ooit faalt, u altijd een volledig, up-to-date exemplaar van uw gegevens hebt.
RAID 2, 3 en 4: Deze RAID-niveaus worden weinig gebruikt en worden vaak als achterhaald beschouwd.
RAID 5: Om RAID 5 te gebruiken, hebt u minimaal drie schijven nodig. RAID 5 gebruikt striping om gegevens over alle harde schijven te verdelen, met extra pariteitsgegevens verdeeld over alle schijven. Als een van de harde schijven sterft, verliest u niets van uw gegevens. RAID 5 biedt gegevensredundantie met minder opslagkosten dan RAID 1 - als u bijvoorbeeld vier 1 TB-harde schijven had, kunt u twee afzonderlijke RAID 1-arrays maken (1 TB elk voor een totaal van 2 TB opslagruimte) of een enkele RAID 5-array met 3 TB opslagruimte.
RAID 6: RAID 6 is vergelijkbaar met RAID 5, maar voegt een extra pariteitsblok toe, waarbij twee pariteitsblokken worden geschreven voor elk stukje gegevens dat over de schijven is gestreept. U verliest opslagcapaciteit, maar RAID 6 biedt extra bescherming tegen gegevensverlies. Als bijvoorbeeld twee harde schijven in een RAID 5-configuratie overlijden, raakt u uw gegevens kwijt. Als twee harde schijven in een RAID 6-configuratie overlijden, hebt u nog steeds al uw gegevens.
RAID 10: RAID 10, ook bekend als RAID 1 + 0, verdeelt gegevens tussen primaire schijven en weerspiegelt deze gegevens op secundaire schijven. Op deze manier probeert het de voordelen van RAID 0 (verdeling van gegevens over meerdere schijven voor een prestatieverhoging) te bieden met de voordelen van RAID 1 (redundantie).

Er zijn ook andere, niet-standaard RAID-niveaus.

RAID-instellingen

RAID wordt over het algemeen gebruikt op servers, mainframes en andere computersystemen waarbij het hebben van redundant opgeslagen gegevens belangrijk is. RAID wordt niet zo vaak gebruikt op desktopcomputers en laptops, maar veel computers worden geleverd met RAID-controllers. Als u dat wilt, kunt u waarschijnlijk een RAID 1-configuratie met twee schijven instellen om ervoor te zorgen dat uw gegevens op twee schijven worden gespiegeld.

Wanneer u RAID gebruikt, kunt u "hardware RAID" of "software RAID" gebruiken. Met hardware RAID werkt een RAID-hardwareapparaat in uw computer. Als u bijvoorbeeld een hardwarematige RAID hebt en twee schijven hebt ingesteld om te functioneren in een RAID 1-configuratie, zou de RAID-controller voor hardware de twee schijven als een enkele schijf aan uw besturingssysteem presenteren. Al het werk van de RAID - het spiegelen van de gegevens, het verdelen over harde schijven, enzovoort - wordt afgehandeld door de RAID-controller voor hardware. Uw besturingssysteem zou er geen idee van hebben dat u daadwerkelijk een RAID gebruikte.

Met software-RAID wordt het werk afgehandeld door het besturingssysteem. U kunt bijvoorbeeld een software-RAID maken terwijl u Linux op uw computer installeert - de Linux-kernel is op de hoogte van de RAID en zal het werk zelf doen zonder dat speciale hardware nodig is. U kunt ook een software-RAID maken in Windows.

Als u een hardware-RAID wilt configureren, moet u de software gebruiken die de RAID-controller bestuurt; deze is toegankelijk via het BIOS van een computer. Raadpleeg de documentatie van uw hardware RAID-controller voor de exacte stappen als u dit doet.

Vergelijkbare technologieën

Populaire besturingssystemen hebben technologieën die op dezelfde manier werken als RAID. Windows 8 introduceerde opslagruimten. Linux heeft de logische volumebeheerder of LVM. Met beide technologieën kunt u verschillende fysieke schijven groeperen in een enkele logische schijf om uw gegevens te spiegelen voor redundantie of om de opslag van uw schijven bij elkaar te brengen, waardoor het beschikbaar is als een enkele schijf zonder overtolligheid te bieden.

Deze technologieën lijken misschien wat ingewikkeld, maar het zijn eigenlijk manieren om dingen te vereenvoudigen. Nadat u de juiste RAID hebt ingesteld, worden uw gegevens automatisch opgeslagen op meerdere harde schijven, zodat u zich geen zorgen hoeft te maken dat u deze kwijtraakt. Uw software hoeft niet eens te weten dat de RAID bestaat.

Afbeelding tegoed: Justin Ruckman, Justin Ruckman, fsse8info