Startpagina » hoe » De meest wonderbaarlijk stomme Sonic the Hedgehog Fan Games

    De meest wonderbaarlijk stomme Sonic the Hedgehog Fan Games

    Sonic is hilarisch. Misschien zijn het de tientallen jaren van slechte spellen. Misschien is het de Extreme Attitude ™, een marketinggimmick uit de jaren 90 die nu gedateerd aanvoelt. Of misschien is het gewoon dat hij een raar lijkende gast is.

    Wat de reden ook is, het is heel gemakkelijk om Sonic te spotten, dus het internet biedt een oneindige verzameling van hilarische Sonic-foto's, GIF's en video's.

    Maar sommige fans gaan verder. Niet tevreden met het maken van afbeeldingen en animaties, deze fans maken het geheel spellen dienen als een gigantische Sonic-grap. Hier zijn een paar die u nu kunt downloaden.

    Sanicball: Gotta Go Fast

    Sanicball is puur gecondenseerd stom. Het is glorieus.

    Zie het als Mario Kart met met slecht geschetste Sonic gezichten op ballen in plaats van karts. Serieus jongens: het is geweldig.

    Sanic, Knackles, Taels en de rest van de verkeerd gespeelde bende razen door cursussen die vaag lijken op retro Sonic-niveaus, met controles die nauwelijks te doen zijn. Ik zal niets bederven, maar het is onnodig om te zeggen dat er meer domme memes op je wachten.

    En ik ben overigens niet gemeen, want de maker van het spel zegt eigenlijk net zo veel op de startpagina van het spel:

    Sanicball is een stom, dom spel dat ingewikkelde gamemechanismen, personageprogressie en microtransacties weggooit ten gunste van puur snel. Het bevat de nieuwste domme internetmemes die samen in een blender worden gegooid om een ​​echt eurofoïsche cirkeljukervaring te vormen. Dit was niet de oorspronkelijke bedoeling, maar uiteindelijk gebeurde het toch.

    Dus ja, je weet wat je hier kunt verwachten: snel. Veel en veel snel. Begin.

    Sonic Dreams: surrealistische onzin We kunnen niet eens beginnen met beschrijven

    Op de startpagina van Sonic Dreams wordt deze game als een lek gepresenteerd: een verzameling titels die Sega in de jaren 90 heeft gemaakt maar nooit heeft uitgebracht. Ik kan me alleen maar voorstellen hoe het spelen van deze spellen zou zijn als je dat echt geloofde.

    Omdat man, dit ding is raar en 100 procent niet veilig voor werk. De eerste game, mijn Sonic, is onschuldig genoeg: klik op een paar knoppen, vervorm het lichaam van Sonic, zie een willekeurig gegenereerde naam.

    Maar dit is slechts het begin. Er is Sonic Movie Maker, waar je een camera meedraagt ​​en levenloze Sonic-modellen in allerlei situaties gooit, waarvan sommige te expliciet zijn om hier te beschrijven. En dan is er My Roommate Sonic, een first-person-game waarbij je naast Sonic op de bank tv zit te kijken en hem dan probeert te verleiden door te kietelen.

    Ja, dat lees je goed. En het wordt vreemder: Eggman, die blijkbaar aan de overkant van de straat woont, sms't je de hele tijd.

    Oh, en deze is compatibel met Oculus Rift, voor het geval je wilt dat elk deel van je ziel vies aanvoelt.

    Sonic in Ocarina of Time en Mario 64

    Probeer zoals Sega doet, Sonic lijkt nooit echt volledig in 3D te werken. Link en Mario maakten de overgang redelijk goed, maar iets over de stijl van platformen van Sonic lijkt voorbestemd om een ​​puinhoop te zijn als je de derde dimensie toevoegt. Dus waarom niet gewoon Sonic in die spellen gooien?

    Zoals met de meeste dingen zijn ROM-hackers er als eerste bijgekomen, waardoor Sonic onnodig in twee van de meest geliefde games van het vroege 3D-tijdperk is gestopt. Eerst is er Sonic in Ocarina of Time, waarmee de Blue Blur over Hyrule Field kan razen. Het is precies zo kapot als je denkt.

    En dan is er Sonic in Mario 64, waarmee je sterren kunt verzamelen met meer snelheid dan normaal.

    Geen van beide bieden een bijzonder geweldige gameplay-ervaring, maar dat is een soort van het punt. Genieten!