Wat is Android One?

Android One was oorspronkelijk een initiatief om goedkope Android-telefoons naar ontwikkelingslanden te brengen. Google is echter van richting veranderd, waardoor Android One een meer op gebruikers gericht programma is geworden om meer Android-telefoons voor aandelen op de markt te brengen.

Wat Android One was: een geschiedenisles

Android One is opgezet als een initiatief om functionele, praktische en bruikbare smartphones voor opkomende markten vrij te geven. Het is ontworpen als een combinatie van hardware en software, hardware van het laagste niveau om de kosten laag te houden, gecombineerd met software die wordt onderhouden en geüpdatet door Google.

Google legde de algemene hardwarevereisten vast die fabrikanten moesten gebruiken in Android One-telefoons, dus de meeste van de eerste telefoons hadden dezelfde basishardware: een MediaTek 1,3-GHz quad-core SoC, 1 GB RAM en 4 GB-8 GB aan opslagruimte. De meeste van de eerste generatie One-telefoons hadden ook een magere beeldschermresolutie van 480 × 854.

Buiten de hardwarevereisten moesten fabrikanten zich ook houden aan specifieke softwareregels: de telefoons moest voer niet-gemodificeerde Android uit en ontvang regelmatig beveiligingsupdates. Maar aangezien de updates werden beheerd door Google, was de laatste eis niet echt een probleem voor de fabrikant.

Het algemene idee voor Android One bij het begin was dit: goedkope telefoons voor opkomende markten die aandelen op Android draaiden en een focus hadden op beveiliging.

Maar toen is het idee geëvolueerd.

Wat Android One nu is

Tegenwoordig is Android One niet alleen voor opkomende markten, en het is niet beperkt tot low-end hardware. De kern software filosofie is er nog steeds: stock Android en beveiligingsupdates maken nog steeds veel deel uit van Android One-handsets. En net als Pixel-telefoons ontvangt elke Android One-telefoon gegarandeerd minimaal twee jaar OS-updates rechtstreeks van Google.

Het belangrijkste verschil is nu dat fabrikanten niet beperkt zijn tot low-end hardware en basisontwerpen voor deze telefoons. In plaats daarvan zijn ze vrij om ze te bouwen zoals ze willen, vrij van ontwerp- of hardwarebeperkingen. De Motorola Moto X4 Android One Edition is hier een goed voorbeeld.

Maar als gevolg hiervan betekent dat ook dat de prijzen van deze handsets niet langer de budgetbinatie-apparaten zijn die ze ooit waren. Variërend van $ 250 - $ 400 (en hoger), ze zijn nog steeds betaalbaarder dan de meeste flagship-telefoons, maar nog steeds veel duurder dan de eerste One-apparaten.

Om het simpel te zeggen: Android One kan worden vergeleken met een hedendaags Nexus-programma, maar uitsluitend in software worden gedefinieerd. Net als de Nexus-telefoons van weleer, hebben ze een voorraad Android en worden ze geüpdatet door Google. Vroeger gebruikte het Nexus-programma een heel vergelijkbare filosofie: betaalbare handsets die door Google worden onderhouden. Het belangrijkste verschil met Android One is dat Google de hardware niet ontwerpt. Denk eraan als een opener Nexus-programma.

Maar hoe zit het met goedkope telefoons voor opkomende markten?

Google is niet vergeten wat het te maken had met Android One, dus een nieuw programma was geboren: Android Go. In plaats van hardware-eisen te hebben, is Android Go puur softwaregericht. Het is gebouwd op Android Oreo en geoptimaliseerd voor low-end, verloren-kosten hardware.

In de huidige staat gebruikt Android Go een aangepaste versie van Oreo die is ontworpen om goed te werken op de meest elementaire hardware: hij is kleiner (ongeveer de helft van de grootte van 'normaal' Android) en sneller. Google ontwierp ook een reeks apps voor Android Go, inclusief YouTube Go, Files Go en verschillende andere apps. Het draait allemaal om het optimaliseren van die ervaring op hardware die anders slecht presteert met een standaardversie van Android en de kern-apps.

Het idee hier is er een die heel logisch is: in plaats van de maximale hardwarespecificaties te definiëren, optimaliseert u de software zodat deze goed werkt op low-end hardware, en laat fabrikanten vervolgens beslissen wat dat betekent. Het eindresultaat zal uiteindelijk vanzelf werken - de eerste Android Go-telefoon die in de VS beschikbaar is, is de $ 80 ZTE Tempo Go, bijvoorbeeld. Tachtig dollar voor een smartphone. En omdat de software volledig is geoptimaliseerd om op uiterst beperkte hardware te draaien, is het moeten zorg voor een redelijk bruikbare, op zijn minst ervaring.

Terwijl Android One begon met een ander doel, is het huidige programma een slim programma. Meer voorraad Android-telefoons maken die door Google worden bijgewerkt, is een fantastisch idee. En de geboorte van Android Go is logischer voor opkomende markten - een speciale versie van Android die alleen voor goedkopere handsets is gebouwd, is een briljante strategie.