Wat is de ISO-instelling van uw camera?
ISO is in de fotografie een maat voor hoe gevoelig een stuk film of digitale sensor voor licht is: hoe hoger de ISO, hoe gevoeliger. Bij een lage ISO moet je een langere sluitertijd of een groter diafragma gebruiken dan wanneer je een hoge ISO gebruikt. De meeste digitale camera's hebben een ISO-bereik van tussen ongeveer 100 en ongeveer 12.800.
De naam ISO komt van het lichaam dat de standaard heeft aangewezen: de International Organization for Standardization (ja, het acroniem moet IOS zijn, maar wat dan ook). Dit betekent dat alle camerafabrikanten hun sensoren naar ongeveer dezelfde waarden kalibreren. ISO 100 op een Canon 5D MKIV moet dezelfde gevoeligheid voor licht hebben als ISO 100 op uw iPhone.
Hoe ISO werkt
Hoewel ze hetzelfde meten, werkt ISO een beetje anders voor film en digitale camera's. Voor film is het een maat voor hoe snel de gebruikte chemicaliën op licht reageren. Hoe sneller de chemicaliën reageren, hoe hoger de ISO-waarde en hoe minder licht er nodig is om een foto te maken. We gaan hier echter meer focussen op digitale camera's.
Elke digitale sensor bestaat uit miljoenen kleinere sensoren. Een 20 megapixelsensor heeft bijvoorbeeld 20 miljoen kleine sensoren: één voor elke pixel. Wanneer fotonen van licht elk van deze piepkleine sensoren raken, wordt een elektrische lading gegenereerd. Hoe meer fotonen elke sensor raken, hoe sterker de lading. De waarde van de lading bij elke sensor is wat uw camera gebruikt om te bepalen hoe helder of donker de overeenkomstige pixel in uw afbeelding is.
De relatie tussen de lading gedetecteerd door de camera en de helderheid van elke pixel is in wezen willekeurig. De sensoren zijn zodanig gekalibreerd dat een beeldopname bij ISO 100 op een digitale camera ongeveer hetzelfde zou lijken als een beeldopname op ISO 100-film.
Hoewel ISO 200-film chemisch verschilt van ISO 100-film, maakt een digitale camera altijd gebruik van dezelfde sensor; dit betekent dat het altijd dezelfde elektrische lading krijgt. In plaats daarvan worden ISO-waarden geëmuleerd door middel van versterking. Wanneer u de ISO-waarde van uw camera hoger instelt van 100 naar 200, verandert er niets met de sensor; de waarde van de lading die de sensor detecteert (en de corresponderende helderheid van de pixels) wordt net verdubbeld als u de afbeelding maakt. Daarom zijn digitale camera's zoveel beter bij weinig licht dan filmcamera's.
Hoe ISO wordt gemeten
ISO wordt gemeten met behulp van een eenvoudige logaritmische schaal. Telkens wanneer u de ISO-waarde verdubbelt, neemt de helderheid van het beeld met één stop toe.
Dit betekent dat het verschil in helderheid tussen een foto gemaakt met ISO 100 en ISO 200 hetzelfde is als het verschil in helderheid tussen een opname gemaakt met ISO 800 en ISO 1600. Op uw camera is ISO 6400 zes stops helderder dan ISO 100, niet 64 stopt helderder.
Welke ISO moet u gebruiken??
Samen met sluitertijd en diafragma is ISO een van de pijlers onder digitale fotografie. Hoewel het de weergave van uw afbeeldingen evenmin als de andere twee factoren kan beïnvloeden, is het nog steeds belangrijk om te weten welke waarde u moet selecteren voor verschillende situaties. Bekijk onze gids voor de belangrijkste instellingen van uw camera, inclusief ISO, voor meer informatie over hoe deze instellingen samenwerken.