Wat is het verschil tussen ad-hoc en infrastructuurmodus wifi?

Niet alle Wi-Fi-netwerken zijn gelijk gemaakt. Wi-Fi-toegangspunten kunnen functioneren in de modus "ad hoc" of "infrastructuur" en veel apparaten met WI-FI kunnen alleen verbinding maken met netwerken in de infrastructuurmodus, niet met ad-hoc-netwerken.

Wi-Fi-netwerken in infrastructuurmodus worden over het algemeen gemaakt door wifi-routers, terwijl ad-hocnetwerken meestal kortlevende netwerken zijn die worden gemaakt door een laptop of een ander apparaat. Maar het is niet altijd zo eenvoudig.

Infrastructuur en Ad-hoc-modus verklaard

De meeste wifi-netwerken werken in infrastructuurmodus. Apparaten op het netwerk communiceren allemaal via een enkel toegangspunt, meestal de draadloze router. Stel dat u bijvoorbeeld twee laptops naast elkaar hebt staan, elk verbonden met hetzelfde draadloze netwerk. Zelfs als ze vlak naast elkaar zitten, communiceren ze niet direct. In plaats daarvan communiceren ze indirect via het draadloze toegangspunt. Ze sturen pakketten naar het toegangspunt - waarschijnlijk een draadloze router - en sturen de pakketten terug naar de andere laptop. De infrastructuurmodus vereist een centraal toegangspunt waarmee alle apparaten verbinding maken.

Ad-hoc-modus staat ook bekend als "peer-to-peer" -modus. Voor ad-hocnetwerken is geen centraal toegangspunt vereist. In plaats daarvan maken apparaten op het draadloze netwerk rechtstreeks verbinding met elkaar. Als u de twee laptops in de ad-hoc draadloze modus instelt, maken ze rechtstreeks verbinding met elkaar zonder dat een gecentraliseerd toegangspunt nodig is.

Voor-en nadelen

De ad-hocmodus kan eenvoudiger worden ingesteld als u slechts twee apparaten met elkaar wilt verbinden zonder een gecentraliseerd toegangspunt te vereisen. Stel dat u bijvoorbeeld twee laptops heeft en dat u in een hotelkamer zonder wifi zit. U kunt ze rechtstreeks verbinden met de ad-hocmodus om een ​​tijdelijk Wi-Fi-netwerk te vormen zonder een router nodig te hebben. De nieuwe Wi-Fi Direct-standaard bouwt ook voort op de ad-hoc-modus, waardoor apparaten rechtstreeks via Wi-Fi-signalen kunnen communiceren.

Infrastructuurmodus is ideaal als u een meer permanent netwerk opzet. Draadloze routers die functioneren als toegangspunten hebben over het algemeen draadloze radio's en antennes met een hoger vermogen, zodat ze een groter gebied kunnen bestrijken. Als u een laptop gebruikt om een ​​draadloos netwerk in te stellen, wordt u beperkt door de kracht van de draadloze radio van de laptop, die niet zo sterk is als die van een router.

Ad-hoc modus heeft ook andere nadelen. Het vereist meer systeembronnen, omdat de fysieke netwerklay-out verandert naarmate apparaten bewegen, terwijl een toegangspunt in de infrastructuurmodus over het algemeen stationair blijft. Als veel apparaten zijn aangesloten op het ad-hocnetwerk, zal er meer draadloze interferentie zijn - elke computer moet een directe verbinding tot stand brengen met elke andere computer in plaats van via een enkel toegangspunt te gaan. Als een apparaat buiten bereik is van een ander apparaat waarmee het verbinding wil maken, zal het onderweg de gegevens via andere apparaten doorgeven. Het doorgeven van de gegevens via verschillende computers verloopt langzamer dan het door een enkel toegangspunt voeren. Ad-hocnetwerken schalen niet goed.

Wanneer elk gebruiken

Het beslissen over het gebruik van elk type netwerk is eigenlijk vrij eenvoudig. Als u een draadloze router instelt om als een toegangspunt te functioneren, moet u deze in de infrastructuurmodus laten staan. Als je een tijdelijk draadloos netwerk opzet tussen een handvol apparaten, is de ad-hocmodus waarschijnlijk prima.

Er is nog een andere grote vangst hier. Veel apparaten ondersteunen de ad-hocmodus vanwege de beperkingen ervan niet. Android-apparaten, draadloze printers, Google's Chromecast en een groot aantal andere Wi-Fi-apparaten willen de problemen van ad-hoc-netwerken niet aan en zullen weigeren om verbinding met ze te maken, alleen verbindend met netwerken in de infrastructuurmodus . Je kunt hier niet veel aan doen; je moet gewoon een netwerk gebruiken in de infrastructuurmodus in plaats van de ad-hocmodus.

Toegangspunten voor de infrastructuurmodus maken op uw laptop

U kunt eenvoudig een lokaal Wi-Fi-netwerk op uw laptop maken, of u nu Windows, Mac OS X of Linux gebruikt. Helaas maken de meeste besturingssystemen standaard een ad-hocnetwerk. U kunt bijvoorbeeld een ad-hocnetwerk maken vanuit het Configuratiescherm in Windows of een ad-hocnetwerk maken op uw Ubuntu Linux-machine. Dit is prima als u twee laptops wilt verbinden, maar het is erg lastig als u een apparaat moet aansluiten dat alleen netwerken in infrastructuurmodus ondersteunt.

Als u Windows 7 of 8 gebruikt, kunt u van uw Windows-laptop een draadloos toegangspunt in infrastructuurmodus maken met behulp van een paar opdrachtpromptopdrachten. Connectify maakt dit gemakkelijker door een mooie grafische gebruikersinterface te bieden, maar het gebruikt eigenlijk de verborgen functie die in Windows 7 en hoger is ingebouwd.

Als u een toegangspunt in de infrastructuurmodus op Linux wilt maken, kijkt u in het hulpprogramma AP-Hotspot. Op een Mac maakt het inschakelen van de functie Internet Sharing een netwerk in infrastructuurmodus, geen ad-hocmodus.

U hoeft normaal gesproken geen zorgen te maken over deze twee verschillende netwerkmodi. Routers worden geconfigureerd om standaard de infrastructuurmodus te gebruiken en de ad-hocmodus zal werken om snel twee laptops met elkaar te verbinden. Als je iets beters op Windows of Linux wilt doen en een infrastructuurmodusnetwerk wilt opzetten, moet je een van de bovenstaande trucs gebruiken.

Image Credit: het LEAF-project op Flickr (bijgesneden), webhamster op Flickr, The Next Web Photos op Flickr (bijgesneden)