Wat is het verschil tussen APFS, Mac OS Extended (HFS +) en ExFAT?

Dus je gebruikt Schijfhulpprogramma om je nieuwe harde schijf te partitioneren wanneer je een keuze van potentiële bestandssystemen te zien krijgt. De lijst is langer dan je zou denken, met termen als 'APFS (hoofdlettergevoelig)' en 'Mac OS uitgebreid (journaled, gecodeerd)' om uit te kiezen.

Wat betekent dit allemaal en welke zou je moeten kiezen? In principe zijn er drie hoofdopties:

• APFS, of "Apple File System", is een van de nieuwe functies in macOS High Sierra. Het is geoptimaliseerd voor solid-state schijven (SSD's) en andere all-flash-opslagapparaten, maar het zal ook werken op mechanische en hybride schijven.
• Mac OS uitgebreid, ook gekend als HFS Plus of HFS+, is het bestandssysteem dat vanaf 1998 tot nu op alle Macs werd gebruikt. Op MacOS High Sierra wordt het gebruikt op alle mechanische en hybride schijven en oudere versies van macOS gebruikten het standaard voor alle schijven.
• ExFAT is de beste cross-platformoptie, ontworpen om te werken op Windows- en macOS-systemen. Gebruik dit voor een externe schijf die op beide soorten computers kan worden aangesloten.

Het kiezen van een bestandssysteem is in feite kiezen tussen deze drie opties. De andere factoren, zoals versleuteling en hoofdlettergevoeligheid, zijn niet iets dat je moet laten hangen. Laten we een beetje meer informatie over de drie bovenste keuzes hieronder bekijken en vervolgens een paar van de subopties uitleggen.

APFS: Best voor Solid State en Flash Drives

APFS, of Apple File System, is het standaardbestandssysteem voor solid-state schijven en flash-geheugen in de macOS High Sierra van 2017. Hij werd voor het eerst uitgebracht in 2016 en biedt allerlei voordelen boven Mac OS Extended, de vorige standaard.

Om te beginnen is APFS sneller: het kopiëren en plakken van een map is in feite onmiddellijk, omdat het bestandssysteem in principe tweemaal naar dezelfde gegevens verwijst. En dankzij verbeteringen aan metadata kun je heel snel dingen doen, zoals bepalen hoeveel ruimte een map in beslag neemt op je schijf. Er zijn ook een aantal betrouwbaarheidsverbeteringen, waardoor zaken als corrupte bestanden een stuk minder vaak voorkomen. Er zijn veel voordelen. We zijn slechts aan het skimmen, bekijk ons ​​artikel over alles wat u moet weten over APFS voor meer informatie over de voordelen van APFS.

Dus wat is de vangst? Omgekeerde compatibiliteit. MacOS Sierra uit 2016 was het eerste besturingssysteem dat in staat was om te lezen en te schrijven naar APFS-systemen, wat betekent dat elke Mac die een ouder besturingssysteem gebruikt, niet in staat is om te schrijven naar APFS-geformatteerde schijven. Als er een oudere Mac is waarvoor je een schijf nodig hebt om mee te werken, is APFS een slechte keuze voor die schijf. En vergeet het lezen van een APFS-schijf van Windows: er zijn daar nog geen gereedschappen van derden.

APFS is op dit moment ook niet compatibel met Time Machine, dus u moet back-upschijven formatteren zoals Mac OS Extended.

Anders dan dat, is er waarschijnlijk geen reden om APFS op dit moment niet te gebruiken, vooral op solid-state schijven en flash-geheugen.

Mac OS uitgebreid: het beste voor mechanische schijven of schijven die in oudere versies van macOS worden gebruikt

Mac OS Extended was het standaardbestandssysteem dat door elke Mac werd gebruikt van 1998 tot 2017, toen APFS het vervangde. Tot op de dag van vandaag blijft dit het standaardbestandssysteem voor mechanische en hybride harde schijven, zowel tijdens het installeren van macOS als tijdens het formatteren van externe schijven. Dit komt gedeeltelijk omdat de voordelen van APFS niet zo duidelijk zijn op mechanische schijven.

Als je een mechanische harde schijf hebt en je van plan bent om deze alleen met Macs te gebruiken, is het waarschijnlijk het beste om met Mac OS Extended vast te houden. En elke schijf die met oudere Macs moet werken, met El Capitan of eerder, moet absoluut worden geformatteerd met Mac OS Extended, omdat APFS niet compatibel is met die computers.

APFS werkt ook niet met Time Machine, dus je moet elk station dat je wilt gebruiken formatteren voor het maken van een back-up van je Mac met Mac OS Extended.

ExFat: Best voor externe schijven Shard met Windows-computers

APFS en Mac OS Extended bieden beide een "hoofdlettergevoelige" optie, maar macOS gebruikt deze instelling niet standaard. En tenzij u echt weet wat u doet en een specifieke reden hebt om het te willen, moet u de hoofdlettergevoeligheid niet gebruiken bij het formatteren van een schijf.

Voor alle duidelijkheid: u kunt op beide manieren hoofdletters in bestandsnamen gebruiken. Hoofdlettergevoeligheid bepaalt meestal of het bestandssysteem hoofdletters als verschillend ziet. Standaard niet, en daarom kun je geen bestand met de naam "Fun.txt" en "fun.txt" in dezelfde map op een Mac hebben. Het bestandssysteem ziet de bestandsnamen als identiek, zelfs als ze er anders uitzien.

Macs gebruikten hoofdlettergevoeligheid standaard in het bestandssysteem in de jaren 90, maar veranderden toen Mac OS X werd gelanceerd. Op UNIX-gebaseerde systemen zijn over het algemeen niet hoofdlettergevoelig en Mac OS X was het eerste Mac-besturingssysteem dat op de UNIX-standaard was gebaseerd. Het inschakelen van hoofdlettergevoeligheid kan sommige Mac-apps doorbreken, maar iedereen met een bestandssysteem dat dateert uit de jaren negentig, kan mogelijk bestanden verliezen zonder dat hoofdlettergevoeligheid is ingeschakeld.

Onze aanbeveling is hoofdlettergevoeligheid voor zowel APFS als Mac OS Extended te voorkomen, tenzij u een specifieke reden hebt om dit te willen. Er zijn niet veel voordelen aan het inschakelen, maar allerlei dingen kunnen breken en het slepen van bestanden van de ene naar de andere kan leiden tot gegevensverlies.

Encryptie beschermt uw bestanden, maar kan de prestaties beïnvloeden

We hebben je verteld hoe je je macOS-harde schijven versleutelt, maar de snelste manier om dit voor elkaar te krijgen, is het inschakelen van codering wanneer je de schijf voor het eerst formatteert. Zowel APFS als Mac OS Extended bieden een versleutelde optie en als beveiliging een probleem is, is het een goed idee om dit op externe schijven te gebruiken..

Het belangrijkste nadeel is dat het vergeten van de coderingssleutel betekent dat je de toegang tot je bestanden verliest. Codeer een schijf niet tenzij u de sleutel kunt onthouden, of tenzij u ergens beveiligd bent om deze op te slaan.

Het andere potentiële nadeel van codering is de prestaties. Lezen en schrijven zal langzamer zijn op een gecodeerde schijf, maar we denken dat het over het algemeen de moeite waard is, vooral op draagbare Macs, zoals laptops.

Andere opties: MS-DOS (FAT) en Windows NT

Ogen kijkende waarnemers zullen nog een paar opties opmerken dan wat ik hierboven heb geschetst. Hier is een korte samenvatting van.

• MS-DOS (FAT) is een antiek reverse-compatibel bestandsformaat, een voorloper van FAT32. Gebruik dit alleen als je absoluut compatibiliteit met Windows-versies ouder dan XP SP2 nodig hebt. Je bijna zeker niet.
• Windows NT-bestandssysteem kan worden aangeboden, afhankelijk van uw opstelling. Dit is het belangrijkste type station dat wordt gebruikt door Windows-systemen en het is waarschijnlijk een beter idee om dergelijke partities op een Windows-systeem te maken.

We hebben je al het verschil verteld tussen FAT32, exFAT en NTFS, dus controleer die lijst voor meer informatie over deze en andere opties.

Foto credit: Patrick Lindenberg, Brian Blum, Tinh tế Photo, Telaneo