Waarom de Facebook Microfoon Mythe blijft bestaan

Meerdere mensen die ik ken, zijn ervan overtuigd dat Facebook luistert naar hun telefoontjes en persoonlijke gesprekken. Noem het de Microfoon Mythe. Maar waarom blijven deze mythen bestaan ​​ondanks dat er geen hard bewijs voor is?

Mensen zijn paranoïde over Facebook, maar ze weten niet waar ze die paranoia moeten plaatsen. Samenzweringstheorieën zijn het onvermijdelijke resultaat.

Gelovigen van de Microphone Mythe wijzen op meestal toevallige advertenties die ze als bewijs hebben gezien. Je hebt de verhalen gehoord: iemand heeft het over, laten we zeggen, een onkruidluister aan de telefoon nodig, om een ​​paar minuten later een wiet-whacker-advertentie in zijn Facebook-tijdlijn te zien. Het is duidelijk dat Facebook naar je microfoon luistert!

Het is niet waar. Uw datarekening zou veel hoger zijn en uw batterijlevensduur veel slechter, als Facebook al uw gesprekken zou opnemen.

Maar probeer iemand hiervan te overtuigen en je zult een stenen muur raken. Er is een geweldige aflevering van de Allen-podcast die in feite alleen de hosts zijn die dat proberen te doen, mensen ervan overtuigen dat Facebook niet naar al hun gesprekken luistert. De hosts mislukken herhaaldelijk.

Het ding is, het zou niet veel uitmaken. Facebook heeft zoveel informatie over jou dat ze niet naar je gesprekken hoeven te luisteren om te weten wat je wilt. Ze wisten al dat je een wietkweker wou, en zouden je die advertentie laten zien, of je de gedachte nu hardop uitdrukte of niet.

Facebook verandert uw activiteit op de site in een kaart van uw geest en gebruikt die kaart vervolgens om u dingen te verkopen. En ze hoeven niet naar uw gesprekken te luisteren om het te doen.

Conspiracy Theories zijn geruststellend

Terug naar de Microfoonmythe: waarom blijft het bestaan? Omdat het een eenvoudig verhaal is. Het is begrijpelijk. Je zegt iets hardop, Facebook hoort het, dan zie je een advertentie. Gemakkelijk.

Het is contra-intuïtief, maar complottheorieën maken de wereld minder eng. Het idee dat een willekeurige man President Kennedy zomaar in een opwelling zou kunnen doden, is angstaanjagend, op een existentieel niveau. Het voelt alsof niemand de baas is, dat de wereld een kolkende poel van chaos is waar alles op elk moment kan gebeuren. Op een rare manier is het geruststellend om je voor te stellen dat de CIA het deed - tenminste iemand Had de leiding.

De BBC heeft recent een artikel geschreven waarin onze fascinatie voor complottheorieën werd onderzocht. Terwijl ze bepaalden dat er niemand is, een eenvoudig antwoord waarom sommige mensen zich aangetrokken voelen tot samenzweringstheorieën, ontdekten ze dat sommige "onderzoeken onthullen dat samenzweringstheorieën mensen helpen de wereld te begrijpen wanneer ze zich niet onder controle hebben, angstig zijn of zich machteloos voelen als hun behoeften worden bedreigd. "

Het idee dat Facebook naar je gesprekken luistert en relevante advertenties weergeeft, is op zijn minst een angst die gemakkelijk te begrijpen en gemakkelijk te articuleren is. De realiteit is complexer en aanzienlijk ondoorzichtiger voor de meeste mensen - dat Facebook altijd kijkt terwijl je door de site scrolt, waarbij je merkt dat je slechts een paar seconden langer blijft hangen om naar bepaalde foto's of producten dan anderen te kijken, waardoor een complex algoritmisch beeld ontstaat van wat je denkt.

Het idee dat uw online activiteit in gegevens omgezet kan worden, en dat die gegevens zijn veranderd in een index van uw wensen en verlangens, zo nauwkeurig dat het kan voorspellen dat een onkruidplukker moeilijker te begrijpen is, en dat kan een beetje overweldigend zijn.

Facebook bestaat om uw gegevens te oogsten

Het punt is, het is waar. Facebook is niet zomaar een sociaal netwerk dat toevallig geld verdient met uw privégegevens; het is gebouwd om inkomsten te genereren met uw informatie.

Het hele bedrijfsmodel van Facebook gaat over het verzamelen van die informatie, het gebruiken ervan om aan je te adverteren en het verpakken om zijn partners in staat te stellen om beter te adverteren. Je tijdlijn, je Messenger-gesprekken, de foto's van baby's waarvan je wilt dat je ze niet zo vaak hebt gezien - alles wordt gebruikt om hetzelfde doel te bereiken.

Dit is geen nieuws. Voorstanders van privacy hebben hier al meer dan een decennium op gewezen. Mensen negeerden hun advies of besloten dat het hulpprogramma dat ze van Facebook kregen deze vage notie waard was dat privacy werd binnengevallen. Zelfs na het Cambridge Analytica-schandaal zal dit patroon waarschijnlijk worden voortgezet. The Microphone Myth is slechts een van de vele kleine logische drogredenen die mensen helpen door te gaan met rationaliseren.

Het andere ding om op te merken is dat dit gedrag in geen geval beperkt is tot alleen Facebook. Veel bedrijven doen in essentie hetzelfde. Het is zeer waarschijnlijk dat Google bijvoorbeeld meer over u weet dan Facebook.

Het is niet eens beperkt tot bedrijven die je advertenties laten zien: Netflix houdt je constant in de gaten en gebruikt vervolgens de gegevens die ze verzamelen om ervoor te zorgen dat je zo lang mogelijk op de site blijft. Webbedrijven houden altijd in de gaten en daar kun je waarschijnlijk niet veel aan doen.

En de waarheid is, dit gedrag is niet beperkt tot technische bedrijven en is helemaal geen nieuw ding. Hoewel technologie het gemakkelijker, sneller en nauwkeuriger heeft gemaakt om informatie over mensen te verzamelen en te verpakken, is dezelfde basistechniek gebruikt door televisie, direct mailmarketeers, winkels, noem maar op. Verdorie, elke keer dat je die klantenkaart van de supermarkt haalt om die zoete kortingen te krijgen, verzamelen ze informatie over wat je koopt, waar je woont, wanneer je winkelt, welke soorten producten je samen koopt, en - als je ook met een bankpas, creditcard of online betaalsysteem - ze binden dat ook aan en kunnen nog meer over u vertellen.

En natuurlijk betekent dit niet dat Facebook (of een van die andere bedrijven) niet nuttig is. Het heeft allerlei soorten goed gebruik. Het betekent niet dat het verwijderen van Facebook uit je leven ook een goed idee is (het is misschien zelfs niet mogelijk).

Maar als u Facebook en andere soortgelijke services gaat gebruiken, kunt u net zo goed zien wat het is: een machine die speciaal is gebouwd om informatie over u te verzamelen en die informatie vervolgens aan adverteerders te verkopen..

Misschien is dit geen nieuws voor u; misschien is het. Maar als we als samenleving deze diensten gaan gebruiken en beslissingen nemen over hoe we op hun praktijken kunnen reageren, dan zijn we het aan onszelf verplicht om onze ogen open te houden en nauwkeurig te praten over wat er feitelijk gebeurt.

Fotocredit: Chinnapong / Shutterstock.com