Waarom Old School-fotografen denken dat je gewoon een verwende hipster bent

Toen je de fotografie op de harde manier leerde, is het moeilijk om de nieuwe generatie niet te zien als simpele dingen die verwend worden door de opkomst van technologie. Vandaag leren we over de geschiedenis van fotografie en hoe moeilijk het was.

Er is een lange geschiedenis van technologische vooruitgang in fotografie. Met name digitale camera's hebben niet alleen een verbeterde beeldkwaliteit, maar hebben ook fotografie voor ons steeds toegankelijker gemaakt, het gewone gepeupel, tot ergernis van professionals en hoogstaande enthousiastelingen. Is er verdienste aan dit argument? Laten we vandaag een kijkje nemen en enkele verrassende, zeer interessante antwoorden ontdekken.

Zo gemakkelijk, zelfs een idioot zou het kunnen doen

Moderne digitale camera's zijn echt belachelijk eenvoudig te gebruiken. Autofocus, automatische witbalans, automatische ISO, automatisch diafragma en automatische sluitertijd: u drukt op een knop en zij doen de rest. U hoeft niets te weten over licht, hoeft niet te werken met het ontwikkelen van film, noch met fotografische papers. Zelfs met een grote, indrukwekkende camera met verwisselbare lenzen, ben je eigenlijk een kind verwend door technologie, waardoor een kostbare kunstvorm toegankelijk wordt voor de gewone man met de alledaagse gezichten. Deze houding is waarschijnlijk zo oud als de tweede generatie fotografische technologie, en het was net zo knorrig en gemeen als toen..

En aan de keerzijde van die medaille slagen moderne fotografen er vaak niet in het belang van grote fotografen uit het verleden te begrijpen, en hoe het werk dat ze doen alleen mogelijk is vanwege de paden die jaren geleden door pioniers in het veld werden aangestraald. De bovenstaande foto werd genomen in 1936 door een Henri Cartier-Bresson, een fotograaf uit de vroege 20e eeuw, bekend om zijn bijna documentaire stijl van "straatfotografie" die generaties fotografen beïnvloedde.

In 2006 werd het voor de grap ingevoegd in een Flickr in een groep met de naam 'Delete Me', waar fotografen hun foto's plaatsen om te beoordelen. Het werd bijna onmiddellijk gepand door de gebruikers daar - 'te wazig' of 'te korrelig'. Verontrust door de vooruitgang van de moderne technologie, begrepen de moderne digitale fotografen niet waarom een ​​afbeelding iets minder dan onberispelijk schoon en scherp, gratis moest zijn van verknoping of filmkorrel. Door dit kunstwerk te beoordelen (dat in 2008 voor $ 265.000 werd verkocht) volgens moderne normen, begrijpen moderne kunstenaars niet hoe belangrijk hun technologische vooruitgang is, om maar te zwijgen van het niet begrijpen van de artisticiteit van een belangrijk en invloedrijk talent. Vandaag zullen we proberen oud en jong samen te brengen om de slimme vooruitgang van de technologie te waarderen door te begrijpen hoe moeilijk het vroeger was om een ​​foto van iets te maken.

Camera Obscura, Daguerreotypieën en De geboorte van fotografie

We hebben het gehad over camera obscura bijna ad nauseum, omdat het zo'n geweldige illustratie is van de fysica van hoe je camera werkt. Maar "fotografie" zoals we het kennen begon niet echt met camera obscura, hoewel vroege camera obscura kan worden beschouwd als een soort van proto-fotografie.

Dit is een van de oudste foto's gemaakt met een camera obscura (het oudste nog bestaande beeld), ontwikkeld met een proces dat tinnen plaat als een beeldvlak gebruikt. Joseph Nicéphore Niépce creëerde dit eerste permanente fotografische beeld (soms een heliograaf genoemd) door verhard bitumen, of asfault, op een tinnen plaat. Bitumen reageert op licht door harden, met een positief beeld gecreëerd door een bad met oplosmiddelen. Hoewel Niépce een zeer moeilijke, maar zeer slimme manier had bedacht om licht vast te leggen en op te nemen, was de beeldkwaliteit verre van goed.

De eerste afbeelding die we eigenlijk 'fotografie' zouden noemen, werd genomen door Louis Daguerre, die niet alleen een kunstenaar is, maar ook een fysicus - vrijwel de bekwaamheid die nodig was om een ​​grondlegger van fotografie te zijn. Hoewel we Daguerre niet kunnen rechtvaardigen voor het volledig uitvinden van fotografie, heeft hij met Niépce samengewerkt aan een chemisch proces dat het 'daguerrotype' zou worden - wat we kennen als de eerste haalbare methode om permanente foto's te maken.

Andere uitvinders en slimme mensen hadden bijgedragen door het zelfstandig creëren van vroege fotografische methoden (zoals Hércules Florence), hoewel Daguerre vooral bekend is om zijn methode, die van hem werd gekocht en door de regering van Frankrijk tot publiek domein werd gemaakt..

Veel van de kenmerken van dit soort daguerreotypiefotografie waren beperkingen van het medium. Ze werden gemaakt op platen metaal met materialen die niet erg lichtgevoelig waren. Daarom waren extreem lange belichtingen nodig om een ​​soort beeld te krijgen - dus onderwerpen werden stijf geposeerd en lachten zelden.

Daguerreotypieën hadden ook de beperking dat ze niet reproduceerbaar waren, omdat het beeld rechtstreeks op het oppervlak van het materiaal werd vastgelegd. Dit leidde tot de ontwikkeling van fotoplaten en negatieven op basis van glas, die uiteindelijk zouden kunnen worden gebruikt om exemplaren van afbeeldingen af ​​te drukken.

Kodak maakte fotografie mainstream en ruïneerde het voor alle hipsters

Fotografen in het midden van de late 19e eeuw moesten zeer slimme, technisch zeer vaardige mensen zijn en moesten grote hoeveelheden gevaarlijke chemicaliën en zwaar glas of metalen platen vervoeren om eender welk beeld te krijgen. George Eastman wilde daar verandering in brengen, waarbij fotografie voorgoed werd verwoest door het uit de handen van combinatiechemicus / -artiesten te halen. Het proces was toegankelijker voor een breed marktpubliek, tot groot ergernis van professionals en 'oude school'-fotografen. En daardoor werd fotografie voor altijd geruïneerd!

De eerste modelcamera van Eastman kreeg het verzonnen onzinnige woord 'Kodak'. Deze naam werd uiteindelijk de naam van zijn bedrijf, het 'Eastman Kodak'-bedrijf en later, zoals wij het kennen, gewoon' Kodak '. Eastman was een slimme uitvinder, en was verantwoordelijk voor veel ontwerpen voor eenvoudige camera's met "point-and-shoot" -stijlen. Zijn belangrijkste bijdrage was echter de uitvinding van fotografische films op rollen, eerst op papieren bases en vervolgens op cellulose. Zelfs wanneer filmcamera's begonnen met het gebruik van kleurchemie, zouden deze volgende generaties behoorlijk direct gebaseerd zijn op het cellijnmodel van Eastman.

Hoewel er nogal wat interesse was in de Daguerreotypieën (en vergelijkbare zwart-witfotografie), leidde de komst van reguliere filmsystemen tot de druk van de markt die druk uitoefende op fotografie om gemakkelijker, handiger producten te maken, evenals een verbeterde beeldkwaliteit langs alle kanten stap voor stap. Hou je niet van zware glazen platen en scheikunde te dragen? Hier is een filmsysteem zo eenvoudig dat iedereen het kan gebruiken. Vind je het niet leuk om je camera in het donker te laden? Hier is een camera en filmfles die op klaarlichte dag kan worden geladen. Vind je het niet leuk om je eigen film te ontwikkelen? Stuur het naar ons laboratorium en wij zullen het voor u ontwikkelen en afdrukken.

Snel vooruit zo'n 200 jaar vanaf de eerste foto, en fotografen klagen nog steeds over hoe gemakkelijk het is om foto's te maken in vergelijking met hoe het was in 'vroeger'. Het zou ons allen goed helpen om te weten dat zelfs de meest oude school van old-schoolfotografen maken waarschijnlijk geen daguerrotype-platen en ontwikkelen deze niet, en moeten gemakkelijk nieuwere, meer superieure technologie omarmen. En degenen onder ons die weinig tot geen ervaring hebben met de methoden van de 'oude dagen' zouden goed gediend zijn om te weten hoe ver we zijn gekomen in iets minder dan 200 jaar verbeterde camera's, films en fotografische methoden.

Image Credits: The Photographer door Andreas Photography, Creative Commons.  Hyères, Frankrijk, 1932 copyright van de nalatenschap van Heni Cartier-Bresson, verondersteld redelijk gebruik. Pinhole Camera (Engels) door Trassiorf, in het publieke domein. Alle daguerreotypieën verondersteld in het publieke domein. Kodak Kodachrome 64 door Whiskeygonebad, Creative Commons. Daguerrotype Camera door Liudmila & Nelson, openbaar domein. Alle andere afbeeldingen hebben het publieke domein of redelijk gebruik aangenomen.