Waarom sommige scènes in uw favoriete actievideo's Jerky lijken

Als je recente actiefilms hebt bekeken, heb je mogelijk een enigszins desoriënterende schokkerigheid van de video opgemerkt. Nee, het is niet vanwege een wankele cam en overmatige jump-cuts. Veel moderne (en sommige oudere) films hebben een effect dat "strobing" wordt genoemd, waardoor actiescènes minder vloeiend lijken dan de andere. Vandaag gaan we uitleggen waarom dit gebeurt.

Wat is Strobing?

Strobing of schokkerigheid treedt op wanneer de frames van een film niet goed genoeg op elkaar passen, waardoor een effect ontstaat dat lijkt op het kijken naar een bewegend voorwerp onder een zeer snel flitslicht. Dit kan gebeuren omdat elk frame onvoldoende bewegingsonscherpte heeft (die we later zullen uitleggen) om elk frame met de volgende te versmelten, of als er niet genoeg frames zijn om in het begin vloeiende bewegingen te maken. Afhankelijk van de ernst van het effect, zullen sommige mensen het misschien niet opmerken, maar als het echt slecht is, kan het storend werken. (Dit moet niet worden verward met judder uit 3: 2 pulldown, wat een geheel ander ding is - en meestal veel minder opvallend.)

Om te zien hoe stroboscoop eruit ziet in een film, zullen we gebruiken Captain America: Civil War als voorbeeld. Neem deze twee scènes, die beide laten zien dat Tony Stark zijn hoofd ronddraait terwijl hij met Steve Rogers praat. We hebben de filmclip verkleind tot een GIF, dus het zal niet zo gedetailleerd zijn als je Blu-Ray thuis, maar je kunt nog steeds zien dat Tony en Steve bewegen terwijl ze praten is vrij soepel.

Vergelijk dit met een latere scène waarin Steve en Tony opnieuw ruzie maken. Deze vindt echter plaats vlak voor de actiecène van de grote luchthaven. Zodra deze scène begint, begint de beweging choppier te lijken. De beweging als Tony zijn hoofd draait en tegen Steve schreeuwt, ziet er net iets minder soepel uit. Nogmaals, omdat dit een GIF is, is het misschien niet zo gedetailleerd, maar de hapering van de video is nog steeds merkbaar.

Dit effect wordt nog meer overdreven in deze opname met Tony en Peter Parker. Peter doet zijn armen zwaaien en Tony moet hem grijpen om hem te kalmeren. Hoe meer de personages bewegen, hoe choppiger het beeld eruitziet.

Beeldsnelheid en bewegingsonscherpte, uitgelegd

Om te begrijpen waarom dit effect optreedt, moeten we een beetje uitleggen over hoe films werken. Elke film, tv-show, YouTube-video of geanimeerde GIF die je bekijkt, is eigenlijk een reeks stilstaande beelden die snel achter elkaar worden afgespeeld. Speel snel genoeg doorlopende frames en je ogen zien ze als beweging. De meeste films (met zeldzame uitzonderingen) worden opgenomen in 24 frames per seconde (of fps). Dat betekent dat je voor elke seconde van de beelden 24 stilstaande beelden ziet, elk slechts een beetje anders dan de vorige.

Hoe meer frames u per seconde ziet, hoe vloeiender de beweging eruit zal zien. De onderstaande afbeelding laat zien hoe hogere framesnelheden vloeiendere bewegingen maken. Het is geen perfecte weergave, maar zoals je ziet, stroomt de bovenste lijn soepel van de ene naar de andere kant van het scherm. De middelste lijn lijkt te schuiven, maar het is een beetje zenuwachtig. De onderste regel lijkt helemaal niet te bewegen. Het lijkt erop dat het herhaaldelijk van de ene plek naar de andere springt.

Soms kan een regisseur de framesnelheid opzettelijk manipuleren voor een bepaald effect. Bijvoorbeeld in Mad Max: Fury Road, regisseur George Miller zou de framesnelheid bij bepaalde opnames versnellen of vertragen om de actie min of meer schokkerig te maken, afhankelijk van wat de scene op dat moment nodig had. Dit nu beroemde shot heeft bijvoorbeeld veel schokkerigheid, maar het is om een ​​goede reden. Nux rijdt in een stofstorm, met bliksemschicht over zijn gezicht. Als er ooit een reden was om je beeldfrequentie met opzet aan te passen om choppier beweging te krijgen, dan is dit het.

Het aantal frames per seconde is echter slechts een deel van de illusie van beweging. Objecten en mensen bewegen nog steeds tussen frames. Wanneer een camera een bewegend voorwerp vastlegt, ontstaat bewegingsonscherpte. Hoe sneller de beweging, des te waziger een object eruit ziet (net als wanneer u een normale foto maakt). Wanneer u alle frames van een film ziet, ziet deze vervaging eruit als continue beweging omdat uw ogen objecten die snel bewegen niet goed kunnen volgen. Wanneer u echter naar een enkel frame van een video kijkt waarin een object snel beweegt, ziet het er ongeveer zo uit:

Neem deze ene frame op zichzelf, en het lijkt erop dat Spider-Man een tweede kop laat groeien en acht vingers aan zijn linkerhand heeft. Je merkt niet dat dit specifieke frame wazig is omdat het slechts één van de 24 frames is die je in die specifieke seconde van de film hebt gezien, maar je hersenen herkennen dat onscherpte als beweging.

Hoe directeuren beeldsnelheid en bewegingsonscherpte kunnen manipuleren om een ​​signaal te creëren

Bewegingsonscherpte en framesnelheid zijn nauw met elkaar verbonden. Je kunt zien hoe dat samenspel met deze interactieve tool werkt. Standaard laat die link je twee ballen zien die over het scherm glijden. Men zal laten zien hoe 60 fps eruit ziet, de andere is 25 fps. Zoals je zou verwachten, is de bal die met 25 fps beweegt veel vager. Beide objecten bewegen met dezelfde snelheid, maar de bal die wordt "opgenomen" bij 60 fps heeft een kortere afstand om te reizen in elk frame, dus het is minder wazig in één afbeelding.

Veel moderne films gebruiken echter hun actiescènes met verschillende beeldsnelheden, sluitertijden en zelfs verschillende beeldverhoudingen. The Dark Knight Rises beroemde veel (maar niet alle) scènes in IMAX gefotografeerd, die een andere beeldverhouding dan normale film gebruiken, resulterend in brievenbusing op de niet-IMAX scènes. evenzo,films zoals Captain America: Civil War gebruik vaak verschillende camera's en instellingen voor hun actiescènes.

Als je een actiescène op bijvoorbeeld 48fps filmt, maar deze met een snelheid van 24 fps op normale snelheid afspeelt, zal de film in principe elke tweede frame overslaan. Het resultaat is dat elk frame minder bewegingsonscherpte heeft, waardoor het beeld enigszins wankeler lijkt dan de andere scènes die om te beginnen met 24 fps zijn gemaakt. Om te zien hoe dit eruit ziet, opent u de interactieve tool opnieuw. Stel deze keer beide ballen in op 24 fps, maar verander de bewegingsonscherpte op een van hen in "0.5 (licht). Hoewel beide met dezelfde framesnelheid worden gerenderd, zal degene met minder bewegingsonscherpte er choppiger uitzien. Dit is een manier waarop de gebroeders Russo de hapering in de Burgeroorlog clips van eerder. Op de dagen dat ze met de speciale camera's de scènes op het vliegveld opnamen, konden ze met 48 fps (of hoger) fotograferen en het aantal frames per seconde in de uiteindelijke opnames verminderen, wat resulteert in hacherige bewegingen.

Er zijn ook andere manieren om de bewegingsonscherpte van een afbeelding te beïnvloeden. Tijdens het opnemen Opslaan Private Ryan, regisseur Steven Spielberg gebruikte een hoge sluitertijd tijdens het fotograferen van actiescènes. De sluitersnelheid bepaalt hoeveel licht per frame aan de film wordt blootgesteld. Door de sluiter sneller dan normaal te openen en te sluiten, neemt de camera minder licht op en dus minder beweging per frame. Dit vermindert de bewegingsonscherpte zonder met een andere framesnelheid te fotograferen. Dit werd opzettelijk gedaan om de film een ​​meer wankel, meer onstabiel gevoel te geven dat paste in de chaos van de scène terwijl het het strand van Omaha bestormde.

Of een regisseur zijn film vanaf het begin in een hogere framesnelheid opnam, zoals in Kapitein Amerika: Burgeroorlog, manipuleerde de framesnelheid per shot, zoals in Mad Max Fury Road, of als ze een hogere sluitertijd gebruiken zoals in Saving Private Ryan, het resultaat is hetzelfde. Er is minder bewegingsonscherpte in elk frame van de film, waardoor de beweging niet helemaal perfect glad verloopt. Je hersenen registreren dat gebrek aan zachtheid als een schokkerigheid die niet helemaal goed aanvoelt.

Interessant genoeg is dit het tegenovergestelde probleem dat je ziet met het zogenaamde 'soap opera-effect'. Dat effect doet zich voor wanneer je tv probeert automatisch extra frames en bewegingsonscherpte toe te voegen aan video en films er onnatuurlijk soepel laat uitzien. Helaas, terwijl je meestal de automatische vloeiend maken van je tv kunt uitschakelen, kun je niet veel doen aan schokkerige films. Uiteindelijk is de hapering (meestal) een stijlkeuze en elke poging om het te "repareren" zal het alleen maar erger maken. De volgende keer dat je je film plotseling schokkerig ziet worden, weet je tenminste dat er een actiescène aan het ontstaan ​​is, dus je moet op je stoel blijven zitten.